Werken voor een fooi…..

In de zondagskrant van maandag stond vanmorgen een artikel over Nederlanders, die als ze een cruisevakantie houden, ongelooflijk knieperig zijn met het geven van fooien. Ze proberen daar steevast onderuit te komen. De mensen, die hen tijdens zo’n rondvaart in de watten leggen, moeten het hebben van de fooien en die hebben geklaagd. De Hollanders zeggen, dat zo’n cruise al duur genoeg is. Ik denk dan, als je geld voor zo’n reis hebt, calculeer het fooiensysteem er dan maar bij in. Dan maar een souvenirtje minder voor tante Jo.

Eigenlijk zouden mensen een behoorlijk salaris moeten krijgen natuurlijk, maar dat terzijde. Ik word van fooien geven altijd een beetje zenuwachtig. Aan wie? waar? wanneer? en vooral hoeveel? Bij mijn kapper stond tot voor kort altijd een potje, maar sinds ze een modern pand hebben betrokken konden ze kennelijk geen designpotje vinden dat bij het glas en roestvrij staal paste. Nu staat er soms iets voor een goed doel, want dat staat wel als ” uitstraling” , maar daar heeft ’t personeel natuurlijk niks aan.

Als je bij een etentje gezellig wordt bediend door een jong, duidelijk bijverdienend, persoon dan vind ik een extraatje leuk om te geven, maar zijn baas krijgt niks. Pinnen is trouwens ideaal, een mooi zakelijke afronding. Mijn opa, die als hofmeester op de grote vaart zat, werkte als hij een paar maanden thuis was en na een paar weken wel weer was bijgepraat met oma, vanwege zijn geweldige talenkennis altijd bij hotel Americain in Amsterdam. Hij had ook wel iets met fooien. Als hij afrekende en een fooi kreeg, die volgens hem die naam niet verdiende, liet hij het muntstukje met veel misbaar vallen en riep:” O, mevrouw, daar gaat mijn fooi!” om die vervolgens te laten liggen en weg te wandelen. Stijlvol toch? Voor Americain dan…….

6 reacties op “Werken voor een fooi…..

  1. Sandra

    april 18, 2006 at 1:15pm

    In China is het wettelijk niet toegestaan fooien te geven, dus de jongen die onze koffers naar de kamer bracht, vroeg er gewoon om :-).
    En als we met een bus gingen, werd er met de gids onderhandeld hoevéél fooi we dan moesten geven.
    Alleen is het niet echt handig dat al die chinezen op elkaar lijken :-), kan het zo gebeuren dat je de verkeerde riksjarijder de fooi geeft :-(.

  2. els

    april 18, 2006 at 2:23pm

    Dat verkeerde-chinees-fooien-verhaal hadden we al van je moeder gehoord! Geestig, maar lastig! Van harte gefeliciteerd trouwens met je nieuwe kind! Heel veel geluk voor jullie vieren. Toby trots op z’n zus, zeker? En opa en oma waren er ook vol van natuurlijk!

  3. els

    april 18, 2006 at 2:26pm

    Dat verhaal over die fooi aan de verkeerde chinees hadden we al van je moeder gehoord! Geestig, maar lastig inderdaad. Van harte gefeliciteerd trouwens met jullie dochter! Toby is trots op z’n zus zeker? Opa en oma waren d’r ook vol van! Leuk! Veel geluk!

  4. els

    april 18, 2006 at 2:28pm

    Nou, twee keer goeie wensen, dat is een oud Chinees gebruik, zullen we maar zeggen. Het gebruik van een vreemde computer (waar ook nog eens spraak-en brailleprogramma’s aan hangen, die je al dan niet aan en uit moet zetten)valt voor een simpel mens niet mee!

  5. Tim

    april 22, 2006 at 11:19am

    Stijlvol? Ik vind het heel pedant. Fooien zijn namelijk geen verplichting. En als iemand dus wel iets geeft – hoe weinig ook – dan mag je daar m.i. zo niet op reageren.

  6. els

    april 23, 2006 at 3:43pm

    @Tim:Mijn opa was ook wel ’n pedant manneke, hoor, met z’n 1 meter 65. Maar Americain werd in zijn dagen bevolkt door mensen, die thuishoorden in de Tearoomtango van Wim Sonneveldt, als je dat iets zegt. En dit was zijn eigen verhaal, we zijn d’r niet bij geweest! De fooi die hij liet vallen was ’n dubbeltje.Ik heb wel begrip voor zijn reactie.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)