Speeltaal…

Deze oma had vandaag al haar kinderen en kindskinderen om zich heen en dat was erg gezellig op deze moederlijke dag. Toen ik, heel moederlijk, de catering stond klaar te maken hoorde ik de kleinzonen met elkaar overleggen over hun spel.

Ze gebruikten daarbij een grammatica, die je wel vaker hoort bij kinderen. Een soort voltooid verleden tegenwoordige tijd of zo. Ze zeiden: “Dan was ik de post en dan moest jij de deur open doen” en “Nee-hee!! Jij kon er toch niet door! Moest ik toch eerst het hekje opendoen!”, waarna er met de grote kussens werd gesleept om het decor te veranderen. Er zat dus nog een toekomende tijd in ook, want het moest allemaal nog gespeeld worden.

Kinderen zijn toch ook vaak logischer in hun taalgebruik dan de regels aangeven. Daar hadden we het vanmiddag nog over. “Achtig” is toch veel vanzelfsprekender dan tachtig? Prachtig om naar ze luisteren terwijl je bezig bent. En ze verbeteren kan altijd nog. Wij hebben vroeger expres onze oudste lekker lang “wassediene” en “gelozie” laten zeggen in plaats van “wasmachine” en “horloge”, terwijl ze al vroeg goed kon praten ( nog steeds trouwens!) uitsluitend en alleen voor ons eigen plezier……..!