Sport….

Onze oudste kleinzoon is helemaal gék van voetballen. Hij is net verhuisd en heeft in zijn nieuwe huis een echte voetbalkamer gekregen. Zodra hij uit school is gaat ie buiten “trainen” en of het dan regent, nou, dat maakt hem toevallig niks uit. Hij wil een bikkel worden. Hij kent de clubs, de voetballers, de landen die “goed”zijn en van de zomer met het WK was hij in tranen toen Nederland verloor.

Hij is ook op judo en heeft pas een periode afgesloten waarin hij zijn zwemdiploma’s a en b heeft gehaald. Zijn moeder vond dat hij wel even genoeg sportieve bezigheden had gehad voor een jochie van zes en heeft dus het lidmaatschap van óók nog de plaatselijke voetbalclub even kunnen afhouden. Maar binnenkort gaat het dan toch gebeuren. Hij dacht zelf aan het begin van een glansrijke voetbalcarrière te staan.

Daarom heeft zijn moeder dan ook het eerste couplet van het Wilhelmus voor hem moeten uitprinten. Want dat moet je toch wel kennen als je in het Nederlands elftal komt te spelen, vindt ie.

Hij loopt het dan ook de hele dag te zingen en goed ook. Daar kunnen die voetballers, die maar een beetje staan te mummelen als ons volkslied klinkt voor een interland, nog een voorbeeld aan nemen. Maar hij vertelde mij wel: “Oma, er staat “doet”, maar dat betekent gewoon “dood”, hoor! Maar anders rijmt het niet op “bloed”. Hij heeft die Marnix van Sint Aldegonde al helemaal door met zijn gerijmel. Waar je je als aankomend voetballertje al niet mee bezig moet houden, hè?

Nou ja, als ze hem op die club ook maar leren, dat het een leuk spélletje is, dat voetbal…….

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)