 |
Als ik de moeder van Yvon Jaspers was, hè, dan zou ik haar, zo groot als ze was, eens flink over de knie leggen! Zoals zij haar moeder in die witwasreclame voor gék zet, zeg, daar lusten de honden geen brood van. “Van de was had ons mam vroeger geen kaas gegeten”, durft ze te zeggen, “dan liet ze een rooie of blauwe sok tussen de witte was zitten en liepen mijn broers en ik wekenlang rond in roze en blauwe kleren!”.Ik vind ‘m ook niet leuk, die reclame. Vanwege die moeder, ja. Je moet als moeders toch een beetje voor elkaar opkomen.
Yvon is verder best aardig, hoor, maar haar huis is véél te wit. En ze heeft wit beddengoed omdat dat zo lekker fris slaapt. Nou, ik kan je verzekeren, dat mijn roodgeruit ook heel fris slaapt. Ze houdt ook van witte kleren, dus als je alléén maar witte was hebt komt er natuurlijk nooit een rooie sok tussen. Da’s dus geen kunst.
Maar dan die slotzin: “Kijk, mam, dit is nou stralend wit!” en dan houdt ze treiterig een of ander babyfrutseltje tegen het licht. En ik ben nog vergeten over wat voor wasmiddel het eigenlijk ging, dus dat gedoe over d’r moeder leidt alleen maar af van de boodschap ook. Dom kind……