Op de lat…..

Vanmiddag de weekendboodschappen gedaan én heel gewoon betaald met mijn ING-pinpas. Dat schijnt een godswonder te zijn als je de krant en de nieuwszenders moet geloven. Wat een ophef, zeg, de laatste dagen.

Een storing in het betalingsverkeer is natuurlijk hartstikke lastig en vervelend. Maar ik vind een stroomstoring in een ziekenhuis vele malen vervelender.

Van even niet kunnen betalen ga je niet dood. In ’n ziekenhuis hoef je aan een storing ook niet dood te gaan, want ze hebben een noodvoorziening. Die schakelt automatisch over en dat is allemaal op kleinere schaal natuurlijk.

Maar aan zo’n soort ‘noodaggregaat’ schijnen ze in het internet-betalingscircuit nog niet toe te zijn. En zou dat eigenlijk  niet eens tijd worden dan? Of heb ik nu geen enkele notie van de omvang van het financiële reilen en zeilen? Neem ik direct aan, hoor, ik zeg maar wat.

Er waren gisteren trouwens winkels, die hun niet-kunnen-betalende klanten even een schuldbekentenisje lieten tekenen. Ze konden komen betalen zodra dat technisch weer mogelijk was. ’n Creatieve en best klantvriendelijke oplossing eigenlijk. En ’n kwestie van vertrouwen ook,  natuurlijk. Zoiets zal niet overal kunnen.

Ik weet nog van vroeger, dat wij door de week wel eens naar de kruidenier of de melkboer werden gestuurd om iets te halen en geen geld meekregen. “Laat ’t maar even opschrijven”, zei mijn moeder dan. En dat rekende ze ’s zaterdags dan even af. Zonder storing…..

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)