Offers…..

Nu de bezuinigingen het gesprek van de dag zijn verschijnt er nogal eens een artikel in de kranten met tips hoe je het allemaal wat zuiniger aan kunt pakken. Dure reclames van supermarkten, en waar dóen ze het van, zou je denken, doen hartstochtelijk hun best om je met “offers you can’t refuse” en bonussen, kortingbonnen en plakzegels zonder fratsen naar hun panden te lokken.

Een van de tips is dan ook, dat je, weer net als vroeger, van de ene winkel naar de andere moet fietsen (nee, niet met de auto natuurlijk!) om je voordeel overal weg te halen. Dat kost tijd, maar in de krant stond vandaag ook, dat Nederlanders de minste werkuren maken, dus je hebt tijd zat. Dat je het maar weet.

Wat ook veel geld scheelt is, dat je je kinderen thuis laat als je boodschappen gaat doen, want die verhogen je besteding doordat ze zaniken om van alles. Om tijd te besparen geven moeders en misschien ook wel vaders (!) daar dan aan toe. Zeggen ze. Moeten die kinderen wel van een leeftijd zijn dat je ze thuis kúnt laten, want anders is een oppas duurder en schiet je er nog niks mee op. Nog best veel werk, hè, bezuinigen?

Ik heb last van het tegendeel. Als vader en ik de boodschappen doen zegt hij nogal eens: “Heb je niet nodig, er is nog” of “nou, dat vind ik aardig aan de prijs!”en dan gaat het terug in het schap, want ik hou ‘m graag te vriend totdat ik weer eens alleen ga. Mijn zoon is meer het “mik-maar-in-de-kar”-type. Met hem ben ik duurder uit, dus het klópt wel, dat je je kinderen soms beter thuis kunt laten. Ik kan trouwens moeilijk oppas voor ‘m krijgen……