Hoe schrijnend……

land van herkomst....

Op de voorpagina van onze krant stond vanmorgen een foto van een blinde man, die uitgeprocedeerd zijnde, met al zijn spullen werd verwijderd uit het AZC in Dronten. De man is, behalve blind, ook nierpatiënt en heeft suikerziekte. Dat laatste heeft zijn blindheid veroorzaakt. We kennen die man, want hij is onze cliënt geweest in het revalidatiecentrum , waar mijn man en ik jaren hebben gewerkt.

Boven de foto stond “GEEN PARDON”. Eronder volgde een artikel met als titel: “Ethiopiër staat blind en ziek op straat”. Een van de schrijnende gevallen dus. Hij wordt opgevangen in een huis, waar meer mensen zijn, die hier nergens heen kunnen en erg ruim hebben ze het daar niet. Hij kan niet, zoals in het AZC een eigen kamer hebben, maar om te beginnen staat hij dus niet op straat!

Ik ken hem als een hele aardige man, daar is niks mis mee. Hij is hierheen gekomen in de tijd dat de strijd tussen Eritrea en Ethiopië aan de gang was, waarbij hij zonder meer vreselijke dingen heeft meegemaakt. Hij had een bedrijf, waar nu niets meer van over is. Maar hij heeft ook een vrouw, die daar nog woont. Zij is hier nooit naar toe gekomen en één van de criteria van minister Verdonk is, dat, wanneer er familie woont in het land van herkomst, je terug moet.

Er is diverse keren geregeld voor de man, dat hij terug kon, toen de oorlog daar voorbij was. De veiligheid is zelfs gecontroleerd door Nederlandse militairen, maar hij weigerde iedere keer. Inderdaad zal de medische zorg hier beter zijn. Hij is bij ons in het revalidatiecentrum, ik denk wel zo’n maand of acht, misschien nog wel langer, liefdevol verzorgd en men heeft getracht hem van alles te leren. Ik ook.

Maar zoals ook in de krant stond: de man spreekt ( nog steeds) geen Nederlands en spreekt via een tolk met de pers. En als je weet hoeveel lessen Nederlands hij van mijn man en andere collega’s heeft gehad, maar het beklijfde niet! Een lieve man, maar een hopeloos geval, dat was het eigenlijk! En nu een schrijnend geval.

De foto was zonder meer zielig, zoals hij daar zat met z’n zwarte bril en blindenstok in een soort golfkarretje, waarmee hij vervoerd werd met z’n koffers . Vele mensen zullen weer verontwaardigd reageren, maar wij weten wat er allemaal voor die man is gedaan! Het is een beetje dubbel, hoor, voor mij en ik weet er verder natuurlijk weinig van, maar ik vermoed, dat de band met z’n vrouw nog ’t meest schrijnt……

3 reacties op “Hoe schrijnend……

  1. els

    februari 13, 2004 at 1:06pm

    Dat is nou precies ook mijn probleem! En van de minister ook, hoop ik.

  2. Lars

    februari 15, 2004 at 1:41am

    Las in de Volkskrant een stuk over mensen die terugmoesten maar hier nierdialyse ondergaan. In het land van herkomst kan dat ook wel, maar is die behandeling kostbaar, tijdrovend door grote afstanden en over het algemeen slechter geregeld.
    En het lastige is nu dat dat eigenlijk geen argument mag zijn, want in weinig landen is e.e.a. (ondanks wachtlijsten) zo goed geregeld als hier. Dan kun je wel aan de gang blijven.
    Maar hier is nauwelijks een bevredigende oplossing voor de vinden, vrees ik. Maar *iedereen* zielig vinden is er zelfs bij mij wel een beetje afgesleten, de laatste jaren.

Laat een reactie achter op Lars Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)