Koen……

We hebben een kleinzoon van drie, die z’n naam eer aandoet. Hij heet Koen en is voor de duvel niet bang. ’n Bulldozertje, maar wel een van het teerhartige soort. Hij kan, samen met z’n broertje, tijdenlang kijken hoe miertjes aan het rondlopen zijn zonder ze in de weg te zitten, hij zal er zijn voet niet op zetten. Dan heb je oog voor het kleine.

Hij houdt er van zo nu en dan eens lekker hard te schreeuwen. Gewoon voor de lol. Dat vinden z’n ouders te lawaaiig en dan zetten ze ‘m op de trap om af te koelen. Moet ie even “sorry” zeggen en dan is het weer voorbij. Hij heeft ook ’n goed gevoel voor humor, je kunt enorm met ‘m lachen.

Zondag j.l. hadden zijn ouders een feestje en kwam oma oppassen. Dat vinden de jochies gelukkig leuk en we hebben altijd veel plezier. We bakken pannenkoeken, we spelen van alles en we vermaken ons uitstekend. Koen was buiten aan het schommelen. Dat doet ie liggend op z’n buik over het plankje, want als hij zit moet iemand hem duwen en daar heeft niet iedereen zin in en bovendien houdt hij zich nog niet betrouwbaar vast aan de touwen.

Maar dat buikschommelen doet hij dan wel “op z’n Koens”. Hóóg dus! En ik had dan ook de kriebels dat hij óver het plankje zou kukelen. “Koen, niet zo hoog!”, zei ik “straks moeten we nog naar het ziekenhuis”. “O, leuk”, zei Koen “mag ik dan ook mee?”. Kijk, dat soort humor bedoel ik………

3 reacties op “Koen……

  1. Loes d

    juli 18, 2006 at 4:58pm

    De humor van je kleinkinderen is met geen goud te betalen. Oscar van vier zat met ons op een terrasje en keek naar de bedelende kauwtjes. Opeens legde hij zijn hoofdje tegen mij aan en zei: oma, ik ben blij dat ik mens ben.
    Ik was het helemaal met hem eens…

Laat een reactie achter op els Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)