Te plak……

Het wordt tijd dat we vertrekken. Alles is ingepakt, staat klaar en de ballorigheid slaat toe. Mijn zoon laat zijn navigatiesysteem Fries praten. Ik wist niet eens dat dat kon. “Jim bint te plak”, zegt ’t ding en dat is helemaal niet zo. Dat is nog láng niet zo! Wales is heel erg ver weg en als alles meezit zijn we morgenmiddag om ’n uur of drie, vier pas “te plak”.

We hebben de huisbazin gebeld en die zei, dat het daar lovely weather was en dat ze ons morgen te plak de sleutel zal overhandigen van het huis dat voor een week het onze zal zijn.

Niet ver van waar we naar toe gaan ligt een dorp, dat in het Welsh “Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch” heet, hetgeen zoveel betekent als: “Sint Maria’s kerk in de holte van de witte hazelaar bij de snelle maalstroom en de kerk van Sint-Tysilio bij de rode grot”.

Nou, geef mij maar Fries…….tot later!