Service…..

’t Is hier wel ’n beetje komkommeren, hoor! Er gebeurt wel wat, maar om nou te zeggen, dat ’t logbaar is…nee. Tussen de buien door gaan we zo hier of daar es naar ’n verjaardag, we gaan eens kijken bij ’n kennis die haar (leuke!) huis aan ’t verkopen is, we doen wat boodschapjes om in leven te blijven en dat is ’t dan wel.

Maar nou had ik net mijn zus uit Australië aan de telefoon. Die “skype-t” tegenwoordig, waardoor ze ons goedkoop kan bellen en dat is érg leuk natuurlijk. We mailen uiteraard ook nog wel, maar dat geklets, waarbij het verdorie lijkt of ze náást je staat! is erg gezellig. Hoewel je d’r wel moet laten uitpraten, maar dat bevordert alleen maar de beleefdheid.

Ze heeft wat medische problemen waarover zij zich wat zorgen maakte (en wij aan deze kant van de bol uiteraard ook) en nu blijkt e.e.a. gelukkig mee te vallen. Er moet operatief wel iets gebeuren, maar dat kan zelfs wachten tot iedereen tijd heeft.

De arts, die haar onderzocht, zei ineens: “Are you Dutch?”. “Originally, yes”, zei m’n zus. “Nou, dat praat dan een stuk makkelijker!”, zei de dokter. Ze was sinds twee jaar, samen met haar eveneens arts zijnde man, werkzaam in Australië. Zie je nou wel, dat het waar is, dat al die hoogopgeleide mensen gewoon de kuierlatten nemen uit Nederland? Dat schijnen er, als je de krant mag geloven, ondertussen heel wat te zijn.

Nou ja, mijn zus vindt ’t prima, hoor, ’n Hollandse dokter in Queensland. Waar vind je zo’n service in het buitenland als je niet in een Spaans seniorengetto woont? Nou, dáár dus……!