 |
We waren vanmiddag even de stad in om dezelfde reden als de meeste mensen, die we tegenkwamen. Maar het was niet al te druk, het was eigenlijk best lekker weer en er stond een draaiorgel te spelen met een orgelman, die heel creatief zijn centenbusje liet meerammelen met de muziek. Zo te horen was de inhoud de moeite dus dat is gewoon fijn voor zo’n man. Kortom: gezellig, gezellig.
We zijn ook nog geslaagd met onze boodschappen en dat is natuurlijk ook prettig. Alleen waren we vergeten een tas mee te nemen van huis en die plastic tasjes, die je in de winkels krijgt, snijden met wat gewicht erin na enige tijd ongelooflijk in je vingers. We wilden dus even een boodschappentas kopen, zo een met van die strepen of ruiten, je weet wel. Sterk, goedkoop en er kan veel in. Nérgens, zeg! Ja, bij Albert Heijn, zeiden ze, die had wel iets dergelijks. Maar we waren een eind uit de buurt en we hadden niks Albert Heijnerigs nodig, behalve die tas.
En bij de winkel van Blokker had ik nog een soort probleem. Wij noemen zo’n tas bij ons thuis namelijk een turkentas. Iedereen weet dan meteen wat je bedoelt. Wij kampeerden altijd met die tassen, gingen er mee met vakantie. Ideaal! Er kan zoveel in, kleding heeft de ruimte, het formaat is zeer handig in de achterbak van de auto en ook levensmiddelen zitten er, met de rits dicht, veilig in opgeborgen. Geen muis komt er in.
En hij heet natuurlijk niet voor niks turkentas. Onze medelanders hadden ze vroeger, als ze op vakantie gingen naar het moederland, altijd vol met van alles voor de familie. Maar die aardige hulpvaardige allochtone medewerker van Blokker durfde ik, toen ik op zoek was, uiteraard niet naar een turkentas te vragen. Hij had vast wel geweten wat ik bedoelde, maar zo iets doe je niet. Nou ja, nu hebben we weer een heleboel plastic tasjes. Hérgebruiken maar weer………