 |
“Hier brandt de kachel!”was het eerste dat de expert van de woonhuisverzekering vanmorgen zei, toen ie binnenkwam en z’n schoenen afstampte op de mat. Dat was ook zo, dus dat was alvast een slimme constatering. De koffie, waarmee ik hem in een ruimhartige stemming had willen brengen, sloeg hij af, dat was wel jammer. De man kwam namelijk onze nieuw geplaatste schutting bekijken om vast te stellen of we nog een bijdrage in de kosten van vervanging konden verwachten voor de in november weggestormde vorige. Eigenlijk hadden we de hele zooi moeten laten liggen voor een juiste vaststelling, zei hij, maar nou ja, het was niet anders. Dan hadden we de hele maand december onbeschut moeten doorbrengen zeker! Hij had heel wat formulieren in te vullen over de toedracht van onze stormramp. Nou, dramatisch doen, dat kunnen we wel, maar we hadden al afgesproken: té overdreven moest nou ook weer niet. Zo’n man is niet gek natuurlijk, je moet ’t een beetje doseren.
Toezeggingen over een eventuele vergoeding kon en mocht hij niet doen, dat wisten we al uit de brief die zijn bezoek aankondigde. Maar omdat we nog nooit iets geclaimd hebben is er toch wel iets te verwachten, maar dat horen we nog van de verzekeringsmaatschappij. Dat wachten we af.
We zijn vanmorgen voor ons doen hartstikke vroeg opgestaan, want hij zou tussen 8 en 2 uur komen. Je weet nooit waar zo’n man begint met z’n expertises en wij zitten in zijn regio. Maar hij was er om half 11 en we hadden er nog wel ’n uurtje aan vast kunnen knopen. Maar dat weet je dus niet en ach, zo heb je nog wat aan je dag…….