Even ’n boekje open doen……

Het was gisteren perfect weer om naar een boekenfestijn te gaan. Dat ‘festijn’ was er al vanaf donderdag en deze zondag was de laatste dag. Mijn jongste dochter en ik dachten wel, dat het mede door het weer erg druk zou zijn. Dat was ook wel ’n beetje zo, maar als de mensen in de grote Americahal binnen zijn, lost dat zich vanzelf op.

Een hal vol met boeken én met boekenliefhebbers, want die zijn er nog volop. Ook veel kinderen en dat is leuk, want dat worden waarschijnlijk ook lezers. Het boek zal niet echt verdwijnen. Ik sprak met mijn dochter af, dat we ieder onze eigen gang zouden gaan en elkaar wel weer ergens zouden treffen. Ja, kom zeg, dit is Apeldoorn, hè! Geen RAI of zo. Mijn dochter kwam zelfs veel bekenden tegen.

Ik had niet het plan veel aan te schaffen, want we gaan ook nog met vakantie en zo, maar hoe ze het doen, die boeken? Ze grijnzen je aan en zeggen: “Kóóp mij! Ik ben interessant!”. Nou, en daar gá je. Je krijgt bij de ingang ook heel slim een trolley op wieltjes mee en daar kan aardig wat in. Dus mijn bezuinigingsplan bleek ijdel.

Maar wat is dat grasduinen toch leuk, zeg! Alles was ingedeeld in rubrieken dus je kon overslaan wat je niet aansprak, maar evengoed ben je zo maar een paar uur verder. Overal lezende mensen, bellende mensen om te overleggen of iemand dat boek al zou hebben, een oudere meneer was als een kind zo blij, dat hij “Terug naar Ogestgeest” van Jan Wolkers had gevonden. Een boze mevrouw (moest ik wel om lachen, hoor!) omdat ze Dan Brown’s Da Vinci Code zag liggen voor 6 euro 95 en er destijds véél meer voor had betaald. Ze hield er maar niet over op tegen haar vriendin. Bij de Engelstalige boeken was het lekker rustig, bij de afdeling ‘culinair’ hartstikke druk. Er wordt heel wat afgekookt ondanks de bezuinigingen! En gezónd natuurlijk!

Er waren maar liefst negen kassa’s. D’r was op gerekend, zal ik maar zeggen. En toen was het sjouwen geblazen, want onze buit woog meer dan een computerstickje waar 80 boeken op kunnen. Maar toen we naar de auto liepen was het net vijf minuten droog. Je moet de kleine meevallers in het leven kunnen waarderen. Net als mooie boeken, échte boeken……

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)