Australia Day…..

….Australian sing-a-long…..

We waren vanmorgen bij een ‘brunch’ , georganiseerd door de feestcommissie van the village. In the Manor. Was heel gezellig, want er was een stel muzikanten, een zingende gitarist en ’n violist, wederom van wat gevorderde leeftijd, die echte ‘bush-muziek’ speelden. Folkmusic, die door de aanwezigen,die het qua leeftijd van ze wonnen, enthousiast werd meegezongen. Ze hadden succes en het was echt Australië wat de klok sloeg. Als je op de tekst let van die liedjes, zitten daar nogal eens woorden als ‘guns’, ‘jail’ en ‘whisky’ in en gaat het over mannen, die zich van e.e.a. hebben bediend en nu in de bak hevig zitten te verlangen naar hun moeder of hun ‘only forever love’. Meestal nog een lost love ook, omdat ze inmiddels met een meer oppassend figuur is getrouwd. Ja, eigen schuld, dikke bult, denk ik dan. Maar ze zongen ook Schotse en Ierse liedjes, die zeer werden gewaardeerd door mensen met hun roots in die contreien.

Er was een oude meneer, die viel toen hij even wilde helpen opruimen. Het viel gelukkig allemaal mee en bleef het bij een geschaafde, bloedende arm. Hij was binnen de kortste keren omringd door zes vrouwen, die allemaal aan hem stonden te poetsen en te pleisteren, waarop David, de partner van mijn zus tegen hem zei:”some people do everything to get  attention!” Het slachtoffer kon het grapje wel waarderen!

Maar hoe al die Aussies zich uitdossen, zeg! In geel en groen natuurlijk, dames gehuld in de Australische vlag, er nog wel iets onder aan, hoor, daar is de leeftijd hier niet naar, maar iedereen is trots op het land kennelijk op een leuke manier.

Nou, en gisteren natuurlijk Nadal zien verliezen van Wawrenka. Dat was drama voor Nadal, die het liefst meteen achter de schermen was verdwenen. Maar nee, toespraakjes, liefst met tranen, bedanken van de sponsors, coaches, de ballenjongens, vaders en moeders, dat hoort er allemaal bij. De winnaar was blij en dat mag. Die had geen last van zijn rug. En nu ook niet meer van z’n portemonnee……