…..hoog, hoger, hoogst, zo gaat dat aan de Goudkust…..
We bevinden ons thans in het super de luxe hart van vakantievierend Australië. Mensenlief, wat een luxe toestanden! We zijn in een prachtig appartement in een verschrikkelijk groot hotel met tientallen liften en honderden kamers. Het heet The Towers en daar zijn er drie van. Uitzicht op the Atlantic Ocean! Je weet niet wat je ziet. ’s Morgens heel vroeg de zonsopgang, opkomende nevel, grijze wolken met regen en wind eb en vloed….We zitten op de 38e etage (van de 46!) dus kun je nagaan. Elk hotel hier is zo groot als het onze dus voor een knus plattelandshotelletje moet je niet hier zijn.
We hebben gisteravond trouwens wel heel knus gegeten met een neef van de partner van mijn zus. Een import Australiër die op z’n twintigste vanuit Engeland naar hier is gekomen en nog wel weet waar Engeland ligt, maar dat is aan zijn accent niet te horen! Leuke, joviale man. Zoals veel Aussies, die je tegenkomt. In de lift, op straat of in winkels, ze hebben altijd wel een praatje.
Waar we vandaag ook waren? In het casino! Nog nooit van mijn leven geweest, zeg! Aparte toestand. Ten eerste is het er schemerig. En het hele gokgedoe is 24 uur per dag open, zeven dagen van de week. Er hangen geen klokken. Mijn zus vertelde dat het wel eens voorkomt dat iemand aan een medewerker vraagt:” Weet je ook hoe laat het is?” Als die dan zegt:” Drie uur.” En dat ze dan vragen :” ‘ s middags of ‘ s nachts?” Beetje de tijd vergeten vanwege het gokken!
Nou, dat is mij niet overkomen. Ik ging eenmalig achter zo’n kast zitten en won zestig dollar. Vraag me niet hoe. We hebben er lekker van gegeten, dank u. Morgen weer naar ons tijdelijke huis en dan vrijdag naar Melbourne, compleet met heatwave. Weten we dat ook weer…..