Hondje in opleiding…..

We waren vanmiddag in een vestiging van Jysk, waar we een in de aanbieding zijnde ‘ gemakkelijke’ stoel kochten. Dat was snel gebeurd, maar we moesten wachten tot hij uit de voorraad naar de winkel was gehaald, zodat we ‘m meteen konden meenemen. Daardoor waren we getuige van een discussie tussen een verkoper en een mevrouw met een hond.

Die had ze mee naar binnen genomen, maar daar had de Jysk-medewerker bezwaar tegen aangetekend. Regels van het huis. Geen honden in de winkel. Konden we ons wel iets bij voorstellen, helemaal als het een jong hondje betreft. Ze hebben er spullen, die niet verenigbaar zijn met een jeugdig hondenbeest, dat zich misschien wel eens sanitair zou kunnen vergissen. De mevrouw was het helemaal niet met het winkelverbod eens. ” Ik ben hem aan het leren om te wennen aan vreemde omgevingen!”, zei ze verontwaardigd vanuit de deuropening. Het gesprek ging vanuit die positie nog een poosje zo verder en de verkoper was zo laf (vonden wij dan, hoor!) om te zeggen, dat ie het daar eigenlijk ook niet zo mee eens was, maar ja, het was nou eenmaal zo: geen dieren in de zaak.

Onze stoel kwam d’r aan dus we hebben eigenlijk niet echt gezien of het hondje even buiten aan een hekje werd gebonden of dat mevrouw toch mopperend is vertrokken. En die Jysk-man heeft even geholpen om de grote doos in de auto te zetten. Nou, en dat was heel klantvriendelijk. Als wij een hond hadden gehad, hadden we ‘m trouwens thuis gelaten. Niks aan voor ’n hond, zo’n snuffelende bazin tussen de Deense meubels, dekbedden, kussens en kerstspullen. Als ’t nou bij de slager was geweest…..!