…..dat ziet er allemaal gezond uit, nu alleen er nog iets onuitsprekelijks van maken…..

Verbeeld ik me dat nou of gaat het tegenwoordig overal steeds maar over eten? Dat het gezond moet en dat iedereen daar zijn mening over heeft en er ook best wel verstand van heeft als men iets beweert, neem ik direct aan. Het gaat tenslotte over de volksgezondheid als uitgangspunt. Maar als je soms die kook- en bakprogramma’s op de televisie volgt, nou, dan wordt er erg makkelijk over alle calorieën heengestapt. De nadruk ligt op ‘het grote genieten’. Het woord voeding komt niet ter sprake.

Ik heb er niet veel verstand van, hoor, dat scheelt ook natuurlijk. Het was bij ons thuis vroeger “eten wat de pot schaft’. Dit weekend hebben we op uitnodiging van een vriend gegeten in een Balkanrestaurant. Dan moet ik me veel laten uitleggen, maar lekker was het wel, dat Zagreb-menu. We kregen als appetizer-drankje, waarvan ik natuurlijk de naam niet weet, een krentenwijntje, dat mij zeer blozende wangen bezorgde, al na twee kleine slokjes. Zoiets schuif ik dan door naar mijn kloris, die nergens van bloost. Zoals ik ook een deel van de enorme lap vlees, die ik voorgeschoteld kreeg, wel met ’n heerlijke saus en groenten, hoor, aan hem overdeed. Een restant terug naar de keuken vind ik zielig voor degene die al dat heerlijks heeft bereid en bovendien ben ik van voor de oorlog. Dan kijk je toch anders tegen voedsel aan. En kloris is een geweldig innemende persoonlijkheid.

Je hebt natuurlijk een heleboel fijnproevers vandaag de dag. Je kunt eten vanuit alle windstreken. Dat is leuk en interessant ook nog. Maar de vreemde benamingen van al die gerechten onthoud ik niet. Van kruiden weet ik alleen zo’n beetje wat mijn moeder ook al gebruikte. Ik ben dus gewoon een eenvoudige kok van niks. Maar wát ik maak vinden mijn huisgenoten doorgaans prima en dat stemt mij tevreden. Dan laat ik het extravagante wel over aan de kookliefhebbers en de professionals. En dat is genieten, hoor…..

Volgens het woordenboek ben ik een boot. Een logger. Een andere verklaring van het woord staat er niet bij. Nou vooruit, dat moet dan maar. Ik hou wel van water. Gisteren was het 15 jaar geleden dat ik een vaartuig werd. Toen ik met Elswhere.org begon. Met veel hulp uiteraard, want veel verstand had ik er nog niet van, maar schrijven vond en vind ik leuk. En die hulp heb ik in technische zin nog wel es nodig, maar die is gelukkig direct voorhanden.

In die vijftien jaar is er nogal wat veranderd natuurlijk. We zijn al zestien jaar met pensioen deze maand. Dan heb je geen directe collega’s meer, beleef je wat minder en leef je je dagelijkse gedoe anders dan iemand die nog in het arbeidsgebeuren zit. Maar de mensen die je spreekt zitten vaak in dezelfde positie, buren, de nu oud-collega’s met wie je nog contact hebt, je kinderen en kleinkinderen (uiteraard nog volop in bedrijf) ze houden je wel bij de les.

Mijn kloris is een enthousiaste tandemfietser met gezellige voorrijders, hij doet vrijwilligerswerk, waar ik hem ‘administratief’bij mag helpen, want er moet nogal eens wat geregistreerd worden en zo, de computer en telefoon zijn verder zijn (en mijn!) beste kameraden dus we hebben het gewoon nog druk genoeg. We hebben een goed leven, ook al zijn we oud. En wat is oud?

Toen mijn moeder veertig werd, stortte nog net niet haar wereld in, maar ze dacht het wel zo’n beetje gehad te hebben. Uit die tijd stamt de uitdrukking “het leven begint bij veertig”, denk ik. Om dergelijke mensen op te peppen. Ik word tachtig in november en mijn wereld stort nog lang niet in. Mijn wereld dan, wat de echte wereld doet daar ben ik niet helemaal zeker van. Ik tel heel vaak mijn zegeningen. En Elswhere.org is daar één van! Ik ben dus zo vrij nog even door te gaan…..

…..nou, met zo’n mooie ouwe logger wil ik wel vergeleken worden…..

Ja, sorry ik ben nog niet verder dan een ‘log’ en dat vind ik al mooi genoeg. Maar de vloggers zijn wel in het nieuws, zeg. En niet altijd positief. Ik ben nog uit de tijd dat er alleen radio was. Dat klinkt behoorlijk ouderwets, maar er wordt hier in huis ook vandaag de dag nog veel naar de radio geluisterd. Logisch misschien (of wel zeker eigenlijk) als er zich iemand met een visuele beperking in het pand ophoudt. Die volgt de televisie ook, hoor, we ‘kijken’samen het journaal en zo zegt hij het ook. Kijken kan op veel manieren.’Waarnemen’ klinkt wat overdreven, dus we kijken gewoon ergens naar. Punt.

Waar we ook altijd naar kijken is de vlog van Jan Willem uit Almere. Buiten-binnen-of stad, dat weet ik zo niet precies. Jan Willem is politieagent in Almere. Hij neemt zijn kijkers mee tijdens zijn diensten. Dan filmt hij wat hij meemaakt. Nou, dat is van alles, dat snap je. In Almere gebeurt wel wat. Hij draait zijn diensten op de motor ( dat vindt hij, geloof ik, het mooiste!) met een collega in de auto en het zal ook wel eens op de fiets gaan, denk ik. Maar snel ergens zijn gaat het beste gemotoriseerd natuurlijk.

De ‘verdachten’of ‘overtreders’worden altijd netjes afgedekt qua uiterlijk, dus daar kan niemand wat van zeggen. En hij is wereldberoemd aan het worden in Almere. Pubers willen met ‘m op een selfie, kinderen willen even op de motor zitten en hij is vriendelijk. Niet tegen iedereen, want hij kan verbaal ook behoorlijk stevig uit de hoek komen als iets in de benadering hem niet bevalt. Maar hij laat het vaak ook ‘bij een waarschuwing’. Zeggen de aangesprokenen nog ‘dank je wel’ook! De politie is je beste kameraad. Ja, ja. Vermiste kinderen (Pokémon Go!) worden
snel gevonden als Jan Willem op de motor alle paadjes en achterommetjes neemt.

Als ie terug is op het bureau moet ie dan nog alles registreren en verslaan, van overvallen tot inbraken. Hij zal de selfies wel achterwege laten. Ik vind zo’n vlog wel leuk, want hij vertelt er van alles bij. Wat wij mogen weten dan. En hij heeft verstand van vloggen ook nog. De moderne wijze van publieksvriendelijk communiceren. Maar wat nou als ie té beroemd wordt? Kan hij niet meer over straat en niet alleen in Almere, want hij wordt overal in Nederland gevolgd…..

…..hij valt wel op…..

…..Gôh, zit je nou nog steeds niet bij xs4all…..?

Onze Utrechtse zoon “appte” op de zogeheten ‘familie-app’, dat z’n internet eruit lag. Dat krijgt hij aangeleverd via Ziggo en daar was iets mis. Met toestemming van de buurman mocht hij gebruik maken van diens Wifi. Hij noemt dat ‘de 21e eeuwse variant van het kopje suiker’!

Als we wat doordeweekse boodschappen doen en we moeten kiezen voor een mandje of een kar, is dat uiteraard afhankelijk van wat er meegenomen moet worden. Met een kratje Grolsch ga je niet lopen sjouwen. Ik sowieso niet, maar het manvolk denkt er ook zo over. Vast meer dan 15 kilo, toch? Ik heb er niet zoveel verstand van.

We liepen de winkelwagens nu dus voorbij, want er was kennelijk nog voldoende voorraad, ondanks de warmte. Ik zag een vader met een jochie van een jaar of vier een kar pakken en zijn zoon zag het wel zitten om in het kinderzitje vervoerd te worden. “Dat mag niet”, zei z’n pa. “Waarom nou niet?”, vroeg de jongen met zijn gezicht in de zeurstand. Zijn vader legde uit: “Op dit stoeltje staat: “tot 15 kilo” en jij bent al 22 kilo!”

…..tja, dat krijg je d’r nou van…..

Het joch klaarde helemaal op, omdat hij ergens te gróót voor was. Dat was zó leuk om te zien! Hij zal meestal het tegendeel horen. En hij kan al aardig tellen ook, denk ik. In ieder geval tot 22. Grote jongen…..

‘k Las dat zondagavond onze minister-president als gast aanwezig is in het programma Zomergasten van de VPRO. Eigenlijk vind ik dat een beetje vreemd. Niet dat ik Mark Rutte geen aardige man vind, hij valt best mee als ie niet teveel lacht, maar met de verkiezingen in aantocht, waarvoor partijen

…..hallo, ik ben een zomergast…..

campagnegewijs al aardig bezig zijn (foldertje hier, plannetje daar) hoort zo’n partijgebonden overheidsdienaar als een premier toch niet in een programma van een paar uur aan het woord te zijn.

Ja, ik hoor het iemand al zeggen: die man kan best interessante hobby’s hebben, een mooie muziek- of filmsmaak hebben, gezellig kunnen vertellen over wat hem bezighoudt en ik neem direct aan, dat hij zich zal onthouden van politieke uitspraken. Dat mag ik van harte hopen. En dat de interviewer hem daar ook niet toe zal verleiden. Ik vraag me af of dat te vermijden zal zijn.

Maar goed, laten we ervan uitgaan, dat dat lukt. Dat Mark Rutte geportretteerd zal worden als een gewone Nederlander met een goeie baan, geen makkelijke baan, maar dat wou hij zelf. Dan nóg zal hij zich als persoon kunnen neerzetten als iemand die je best zou kunnen kiezen als dat weer aan de orde komt. Een aardige, leuke, intelligente man, die lief is voor z’n moeder. Nou, daar zijn er een heleboel van. Maar die krijgen geen podium in Zomergasten…..