Liefdewerk…..

Dat het er in deze tijd niet altijd liefdevol aan toe gaat in de wereld is niks nieuws, dat weet iedereen. Zoals een mevrouw hier in Apeldoorn ondervond, ze is Marokkaans en ook nog es van Joodse origine, toen ze iets uit haar kelderbox wilde halen en op de deur daarvan een davidsster en het woord “hoer” zag aangebracht. Uitgerekend op Bevrijdingsdag. Ze is er behoorlijk door aangeslagen. In Gouda, waar ze eerst woonde was haar ook al van alles overkomen en ze dacht dat zoiets in Apeldoorn niet zou gebeuren. Nou, wel dus. Ik weet er verder het fijne niet van, lees het alleen maar in de krant en ik hoop dan oprecht, dat ze de dader of daders vinden.

Toch medebewoner(s) van de flat waarschijnlijk, dacht ik, want de kelder is alleen met een sleutel te bereiken of met een code. Maar als kinderen erin willen roepen ze heel hard naar boven : “Mááá, wat is de code ook alweer?” las ik. De hele buurt weet er dus van. Dat is nogal stom geregeld.

Maar je wordt sowieso niet vrolijk van zo’n verhaal. Terwijl je overal zulke prachtige zinnen en slogans ziet, vooral in de reclame uiteraard, want dat verkoopt, hè, maatschappelijke betrokkenheid en zo. Zelfs bij de snackbar in ons winkelcentrum stond een of ander geknutseld bord, waarop zoiets stond als “Happiness kun je niet kopen, maar onze fast food wel”. Word je heel gelukkig van blijkbaar.

Als je een beetje aardig doet, ik vind ‘een beetje’ niet overdreven, reageren mensen soms al zeer enthousiast. Bij een kassa vragen ze altijd of ik zegeltjes wil voor het een of ander. Dagjes uit, glazen, handdoeken of zoiets. Ik hoef ze niet die zegels. Maar als er iemand achter me staat, die ik als zegeltjesspaarder inschat, dus geen tiener met een blikje fris, vraag ik altijd of die ze wél spaart. Daar krijg ik vaak leuke reacties op. Ik kan ze ook laten lopen, die plakkertjes als het kassameisje vraagt of ik ze wil. Maar dat is dus een van mijn ‘beetje-aardigheden’…..

…..in de aanbieding bij de Jumbo…..