Weet je wat ik nou al een hele tijd wou weten? Hoe ze het doet, dat Aziatische vrouwtje van die reclame. Dat t-shirt vouwen. Vanavond zag ik het haar weer doen en je kunt nóg zo goed opletten, maar rats-rats-rats, kláár is ze weer!

Mijn zus had het er ook al over. Die had serieuze plannen om die reclame op te nemen en dan heel langzaam af te draaien om te zien hoe het gaat. Wij willen ook wel tijd besparen bij het vouwen van de was.

Ik vond ’n filmpje waar je ’t op kunt zien! Wij blij……
(filmpje via www.brammeleman.org)

Onze jongste kleinzoon, die volgend jaar maart drie wordt, heeft al een woordenschat waar je “u” tegen zegt. De uitspraak is nog niet “je dát”, maar ik verwonder me er iedere keer weer over hoeveel begrippen hij kan benoemen. Grappig is, dat hij medeklinkers in een woord nog wel eens verwisselt, zodat het een beetje een achterstevorenwoord wordt en van het woord olifant maakt hij een uit zijn mond rollend geluid, zoiets van “ffllnnt” want dat is ‘m te lastig allemaal, maar iedereen weet wat ie bedoelt. Vooral als hij het plaatjesboek er bij heeft. Zijn familie is niet dom, dat scheelt ook.

We hebben sowieso de “ondertiteling” van zijn moeder niet zo vaak meer nodig. Daarom vind ik het geweldig bedacht hoe hij zijn kinderschaartje noemt: “knipijzer”! Heel duidelijk zegt ie dat. Dat verzin je toch niet? Hij dus wel. Ik heb me afgevraagd of iemand in zijn omgeving een schaar misschien zo noemt, maar zijn moeder weet van niks.

Tsss….die Koen! En dan te bedenken dat het nog een plastic schaartje is ook…..!

Ben ik nou een rare ouwe tutttebel aan het worden als ik vind, dat het houden van een record “Gelijktijdig Borstvoeding Geven” getuigt van een vreemde interpretatie van het moederschap? Hou me ten goede: ik heb er niks tegen als een jonge moeder in het openbaar haar kind de borst geeft, als ze tenminste, in het belang van datzelfde kind, dat niet in een rokerige, lawaaiige omgeving doet, maar een rustig hoekje opzoekt. Het is een heel natuurlijke bezigheid en de regelmaat waarmee een kind honger heeft strookt nou eenmaal wel eens niet met de bezigheden van de moeder.

Ik vind het altijd een heel aandoenlijk plaatje. Intiemer kan een kind met zijn moeder niet zijn. En juist daarom vind ik het ook zo vreemd, dat in Amsterdam zestig moeders bij elkaar zijn gaan zitten om zo’n “record” te vestigen. Niet bepaald intiem. En je kunt “borstvoeding geven” toch ook wel op een andere manier promoten, denk ik dan. Mijn dochters waren toen hun kinderen geboren werden ook als vanzelfsprekend borstvoedsters. Dat vond ik mooi en verstandig, want het is een goede start voor een kind als het allemaal lukt.

Want wat dat betreft was ik zelf een slechte moeder. De zuster van het consultatiebureau drukte het eens kernachtig uit: “Veel in de etalage, maar weinig op de toonbank”. Ze waren verhongerd met z’n allen, mijn kinderen, als ze van mijn natuurlijke talenten op dat gebied afhankelijk waren geweest. Ik vond het heel jammer, maar het was niet anders en ik genoot evengoed wel van het voedingen geven.

Vooral van de laatste voeding ’s avonds laat als het heerlijk rustig was in huis en iedereen, die niet gevoederd hoefde te worden, sliep en ons kind en mama (en papa als ie nog wakker was!) eens even uitgebreid aan elkaar toekwamen. Aan de andere kant kon je een voeding per fles ook eens lekker uitbesteden aan oma, papa of wie d’r maar wou. Heel prettig, maar het hád goedkoper gekund! Een record hebben we nooit ergens mee gevestigd, dat hoefde toen nog niet: als je kind maar gezond was…….

Nou las ik van de week toch ergens een stuk over een Italiaanse wijnboer, die in zijn wijngaard verspreid vijftien speakers had neergezet, met behulp waarvan hij zijn druiven Mozart liet horen tijdens hun groeiproces. Een enkel keertje ook wel eens een stukje Gershwin, maar dat was toch wel zo’n beetje de limit wat betreft “moderne” muziek. Hij schijnt vastgesteld te hebben, dat zijn druiven daardoor groter, mooier en gaver werden en zijn wijn dientengevolge van een uitzonderlijke kwaliteit.

Bovendien bleven allerlei vogels en insecten, die anders de oogst bedreigd zouden hebben, weg, omdat de muziek ze kennelijk niet aanstond. Dat was dus ook nog eens een milieuvriendelijke bestrijdingsmethode. Daarbij had de wijngaardenier ook nog gezien, dat ondergronds de wortels van de druivenstokken richting de muziekbron groeiden!

Ik weet het niet, hoor, het kan allemaal toeval zijn, wetenschappelijk gezien kunnen er nog zeker tien mensen op promoveren in Wageningen of zo. Maar ondertussen kan die Italiaanse wijnboer een mooi prijsje vragen voor zijn bijzondere, muzikale wijn. Hij gelooft er zélf namelijk heilig in en de investering van die luidsprekerboxen moet er natuurlijk ook nog uit. Het lijkt me overigens heerlijk toeven daar in zo’n wijngaard.

Ik had vroeger een collega, die altijd zei, dat je Bach moest draaien voor een plant die het niet zo goed deed. Knapte hij zonder meer van op. Nou draaien wij zeer regelmatig Bach, maar er legt tóch regelmatig wel eens wat het loodje, plantkundig gezien. Je moet maar net planten hebben, die van Bach houden. Zelf hou ik ook van Bach, maar ja, niet elke dag is een Bachdag.

Of het dus flauwekul is, die combinatie van plantenwelzijn en muziek, ik weet het niet. Laten ze eerst maar eens bewijzen, dat planten oortjes hebben en een vermindering van bestrijdingsmiddelen door een cd’tje op te zetten lijkt me ook niet verkeerd. Maar dan moeten ze niet alleen de invloed van Mozart onderzoeken, vind ik, maar ook die van…… nou, noem eens iemand…. Frans Bauer. Als dan de boel verlept weet je tenminste waar het van komt…..( Ik vind Frans verder best een aardige jongen, hoor!)

Omdat hun vader en moeder een personeelsfeestje hadden was ik zondagmiddag aan het oppassen bij twee van mijn kleinzonen. Dat is altijd heel gezellig en we hadden afgesproken, dat we voor de avondmaaltijd met z’n drieën pannenkoeken zouden bakken. Alles stond daarvoor al keurig klaar op het aanrecht. We hoefden op een geschikt moment alleen maar even het beslag te maken en dan kon het bakgebeuren beginnen

Nou ben ik thuis een “gas”-koker en hun keuken heeft zo’n halogeenkookplaat. Daar heb ik dus niet zoveel verstand van omdat er toetsen op zitten, die de naam niet verdienen. Het zijn geen toetsen. Je legt je vinger ergens, dan piept er iets en moet je maar geloven dat er verder iets gebeurt. Geef mij maar gas, dan heb je meteen resultaat. Enfin, natuurlijk gebeurde er ook wel wat, zo dom ben ik nou ook weer niet en met de kleinzonen aan weerskanten, staande op hun Ikea-kleuterstoeltje, keken we hoe de pannenkoekjes bruin werden.

Dat ging allemaal voorspoedig en naar wens en ze hadden er zin in, de jongens. Maar stroop op een pannenkoek doen is nog een heel karwei, want dat mag niet zomaar, nee, je moet hun náám schrijven! Want dat doet mama ook altijd. En geen gesjoemel, want ze herkennen de eerste letter van hun naam. Maar wat is dat lastig, zeg, als je dat dertig jaar niet meer hebt gedaan!

Niek, de oudste, had ook nog een mooi prietpraatje. Toen we aan het roeren waren in de beslagkom zei hij:”Nu moeten we de andere kant op roeren, anders wordt de melk duizelig!”. Maar de pannenkoekjes waren erg lekker en dus helemaal óp……….!

Twee 17-jarige knapen uit Apeldoorn en Epe hebben met een auto gratis getankt in Eerbeek. Dat werd door de pomphouder gezien en hij belde de politie. Die ging er achteraan en kwam tot de ontdekking, dat de auto nog gestolen was ook. De jongens probeerden bij de achtervolging de dienders af te schudden, maar belandden daarbij tegen een boom. Ze vluchtten te voet verder, maar werden toen snel in de kraag gegrepen. Nou, dan heb je een aardig rijtje strafbare feiten bij elkaar.

een auto gestolen
niet oud genoeg om een auto te mogen besturen
geen rijbewijs
niet betalen van getankte benzine
verzet bij arrestatie

En wat is de laatste zin in het krantenbericht? “Het stel kreeg een proces verbaal”. Dan denk ik: “Hè? Alleen maar ’n proces verbaal? Achter de tralies met die lui! Naar een opvoedingsgesticht!”. Als je zeventien bent ben je geen klein kind meer en weet je precies wat je allemaal uithaalt. En je rijdt wel het eigendom van iemand anders aan barrels! Ik snap echt niks meer van de manier waarop strafbare feiten worden uitgelegd.

Want een berichtje verder las ik dat de politie een hele avond bezig is geweest om fietsers zonder licht een proces verbaal te geven. Ze hadden er 21 gevangen. Die laten het natuurlijk niet “voorkomen”en dat is best jammer, want dan hadden we misschien weer zo’n leuk “monsterproces” gehad met z’n eenentwintigen tegelijk. Net als bij die legitimatiebewijslozen.

Ik weet wel: je mág niet fietsen zonder licht, heel gevaarlijk, maar een proces verbaal voor zo’n waslijst van vergrijpen of voor een los draadje aan je fiets is toch wel een wereld van verschil.

Hoewel er bij het produceren van die waslijst bij die jongens ook wel een draadje los zal moeten zitten ergens. Maar verder lijkt me de afhandeling van e.e.a. door de politie meer een verbaal proces……