Morgen gaan we voor twee dagen naar Brussel. Niet om het Manneke te gaan bekijken, we gaan iets veel gewichtigers doen, mede namens wie dit leest. We gaan namelijk met een groep op bezoek bij het Europees Parlement. Omdat de gelegenheid zich voordoet lijkt het ons wel eens nuttig om te kijken hoe al de vertegenwoordigers van de aangesloten landen er bij zitten. We krijgen uitleg, over wat ze daadwerkelijk geacht worden te doen, van een Nederlands lid van dat parlement. Ik geloof wel, dat ze op het punt staat te vertrekken, maar ze kon ons nog ontvangen.

We gaan met een bus vanuit Deventer, waar we al vroeg moeten zijn en rijden dan in één ruk door naar Brussel en als we geen oponthoud hebben kan dat net binnen de toegestane rijtijd van de chauffeur, die ook onze reisleider is. Het is allemaal strak geregeld voor ons. Er gaan 35 mensen mee, van wie er nogal wat visueel beperkt zijn. Maar aangezien hun oren prima werken en iedereen een ziende begeleider heeft, mijn kloris officieel geregeld zelfs al meer dan 52 jaar, zal het een interessant reisje worden, ook voor de mensen die het in letterlijke zin wat minder zien zitten.

We krijgen ook nog een paar uur de tijd om ze te laten horen hoe het Manneke watert, als ze dat interesseert, om een chocolaterie te bezoeken of een terrasje te pikken. Dat schijnt wel te moeten als je, hopelijk met mooi weer, in Brussel bent. Ook staat er nog een museumbezoek en een bierproeverij op het programma. Maar we gáán natuurlijk in de allereerste plaats voor het Europees Parlement, dat is geen dekmantel voor al die andere activiteiten, dat moet je maar geloven. We zullen goed opletten, hoor en dan horen jullie er nog wel van. We moeten wel ons paspoort meebrengen om te laten zien dat we zijn wie we zijn, maar wij hoeven geen presentielijst te tekenen, denk ik. Dat doen onze vertegenwoordigers daar wel. Hopen we…..

De politierechter in Zwolle had gisteren een man voor zich van wie een vrouw uit Deventer beweerde dat hij haar in het gezicht had geslagen. Met een pollepel! Hij zei, dat zij hém juist had bewerkt door ‘m op zijn hand te slaan. Hij was daarna weggelopen en  had, de keukendeur waarschijnlijk, waar haal je anders zo gauw een pollepel vandaan, voor haar neus dichtgegooid en die had ze toen tegen haar gezicht gekregen. Met een bloedneus als gevolg. Ze deed aangifte en zo stonden ze gisteren dus voor de rechter. Die de man vrijsprak.

Kijk, dat zijn nog es zaken, hè? En dat haalt hier uiteraard de krant. Kom daar maar eens om in Den Haag en omstreken. Wij maken ons niet druk om Wilders met zijn uitspraken en met al die aangiftes tegen hem krijgt hij heel veel aandacht en dat vindt ie schitterend. Maakt hem niet uit wat de gevolgen zijn. ’t Mannetje geniet.

Nee, dan het Midden-Oosten des lands. Daar krijgen pollepels alle aandacht. Slim, hè…..?

Het is een hele studie om als je iets wilt verkopen,  je spullen zo aan te bieden dat mensen er onbewust toe gebracht worden om ze ook aan te schaffen op de manier die jij graag wilt. Dat is natuurlijk wel bekend, maar toch vond ik het een grappig weetje toen ik hoorde, dat klokken altijd op tien voor twee of tien over tien staan als ze in een winkel te koop staan of hangen. We kregen vandaag allerlei woonfolders binnen en het is écht zo! Heel uitnodigend staan ze met de wijzers als armen wijd uit elkaar: “Koop mij!” En het schijnt te werken, mensen kopen ze dan eerder.

Zo is ook bekend, dat mensen op internet een reis of een huurauto of zo sneller boeken door op een rood gekleurde button te klikken dan op een van een groene of blauwe kleur. Wetenschappelijk vastgesteld. Weet je, ze zouden eigenlijk eens een testje moeten doen op een stembureau bij een verkiezing. En dan een blauw of een groen potlood aan dat touwtje moeten hangen.  Hoewel, dan was het gisteren misschien nóg dramatischer afgelopen voor de partij, die we toch maar weer trouw zijn gebleven. Komt door dat rooie rondje, denk ik…..

…..mooi rood is niet lelijk…..

De Telegraaf zit dagelijks bovenop het nieuws, zeggen ze. Dat hoort zo bij een dag-blad. Vandaag las ik een bericht over een koeienoversteekplaats in Voorst. Heel bijzonder zoiets. Ze schreven er nog bij, dat je vooral niet moest denken dat het al 1 april was, want het was écht zo! Dat was nog es nieuws!

Maar weet je wie er op 12 juli 2011 al schreef over deze unieke koeienzebra?

…..ze hebben d’r geen kaas van gegeten…..!

Jazeker: www.elswhere.org! Ik bedoel maar. Nou ligt Voorst wel dichter bij Apeldoorn dan bij Amsterdam, maar toch, hè…..?

Duurzaamheid is terecht een populair onderwerp. Hergebruik wordt gestimuleerd en dat is niet verkeerd. Wij werken daar op onze bescheiden manier uiteraard allemaal aan mee en als je het goed wilt doen ben je d’r maar druk mee. De ‘retourette’ bij ons winkelcentrum wordt goed bezocht en ik vind het altijd leuk om te zien wanneer ouders er de tijd voor nemen om hun kinderen zelf de spullen weg te laten gooien. Toch een soort opvoeding, ook als ze nog klein zijn. “Nee, dat is een witte fles, die moet in het andere gat!” Prachtig.

Maar over gaten gesproken: het nieuwste dat ik hoorde op het gebied van de duurzaamheidstechnologie was dat men de warmte, die een mens bij zijn toiletbezoek produceert via zijn uitwerpselen en

…..met obstipatieklachten niet naar de dokter, maar naar uw energiebedrijf…..

blaasinhoud, wil gaan gaan gebruiken om het huis mee te verwarmen. (Sorry, ik had natuurlijk ook poep en pies kunnen zeggen, maar dat klinkt niet zo wetenschappelijk en dat was natuurlijk wél de bedoeling!) Maar een feit is, dat zulk spul als je gezond bent wel alvast een temperatuur van zo’n 38 graden Celsius heeft. Bij zo’n verhaal gaat je fantasie, tenminste de mijne wel, toch meteen aan het werk!

Allereerst dacht ik: zou dat nou zoden aan de dijk zetten? Je mag toch wel een aardig aantal huisgenoten hebben en een behoorlijk druk sociaal leven met veel visite om aan een beetje warmteopbrengst te komen! Je gaat natuurlijk extra bier inslaan om het toiletbezoek te bevorderen en misschien moet je om die reden zelfs nog aan het verbouwen. Waar blijft dan je winst? Maar ach, ik vergeet de duurzaamheid. Die mag uiteraard wel wat kosten.

Je hebt wel kans, dat moeder ’s avonds tegen haar man zegt: “Ik vind het wat frisjes! Ben je al geweest vandaag? Heb ik dáár nou die bruinebonensoep voor gekookt, zeg…..!”