…..hoe groot moet je een bord dán maken…..?

Toen wij, ongeveer een jaar geleden, een nieuwe auto kochten, die overigens wel op mijn naam staat, en ik na een zware kou een rare duizeltoestand doormaakte, waardoor ik mezelf nou niet direct een betrouwbare verkeersdeelnemer vond, heb ik besloten om, als het niet strikt noodzakelijk is, niet meer te rijden. Onze oudste zoon staat verzekeringtechnisch geregistreerd als de hoofdbestuurder van mijn auto.

Er kan natuurlijk een noodsituatie zijn, waardoor mijn rijbewijs zijn diensten nog kan bewijzen, maar liever niet. Ik vind het ook niet meer leuk. En dat was vroeger anders. Ik reed graag. Ook als het hartstikke ver weg was. Geen punt. Maar ik vind er niks meer aan. Mijn zoon rijdt graag en veel, dus een probleem is er eigenlijk niet. Indien nodig komen we waar we moeten zijn, dank zij hem, dat wel.

Ervaren ben ik na 58 jaar rijbewijsbezit natuurlijk wel en daarom snap ik ook absoluut niet hoe, helemaal op een snelweg, waar alles goed staat aangegeven, iemand op de verkeerde weghelft raakt en gaat spookrijden. Iemand van 87 was dat gisteren. “Misschien was de man in de war”, zegt de politie. Ze kunnen het hem niet meer vragen, want hij is dood. En zijn tegenligger ook, een moeder van 39 met drie jonge kinderen, die in het ziekenhuis liggen, van wie er twee in kritieke toestand verkeren. Een afschuwelijk ongeluk, waar je hart van overslaat.

Mijn buurvrouw van bijna 85 knort in haar blauwe autootje nog overal heen. Ze rijdt nog feilloos. Daar ben ik wel een pietsie jaloers op, hoor! Maar ze is stoerder dan ik. Ander type, zullen we maar zeggen. Hoewel ze vertelde, dat ze het fijn vindt dat ze, als ze volgende week met haar kinderen op vakantie naar Engeland gaat, niet hoeft te rijden, want dat doet haar zoon. Ze heeft jarenlang in Engeland en Australië gewoond, dus dat ligt niet, zoals dat bij mij zou zijn, aan het linksrijdende verkeer! Gewoon even niét rijden, maar ontspannen zijn. Heerlijk, zegt ze.

De minister van Verkeer zegt, dat ouderen in het verkeer niet per se slechter hoeven te rijden dan mensen die jonger zijn, en dat is ook zo. Maar dat vooral familie en vrienden een adviserende rol zouden kunnen spelen lijkt me niet verkeerd. En dat oudere mensen heel graag zelfstandig en mobiel willen blijven kun je ze ook niet kwalijk nemen. Het blijft lastig om eerlijk bij jezelf te rade te gaan wat het beste is. Je kunt gewoon beter actief autorijden vanwege de drukte niet meer leuk vinden, zoals ik dus. Moet je wel zorgen voor een aardige altijd bereidwillige chauffeur, zoals wij deden destijds. Die ook graag autorijdt, dat scheelt. Maar daar moet dan je wel al tientallen jaren van tevoren aan denken natuurlijk……!

…..tukkie…..

Zoals waarschijnlijk bekend, zijn mijn kloris en ik mensen op leeftijd. Niks mis mee, dat gaat vanzelf. En nu we een beetje een soort griepachtige toestand hebben afgewerkt met z’n allen hier in huis, die griepprik heeft dit jaar dus niet geholpen, hebben we een beetje last van slaapaanvallen op de raarste momenten van de dag. Energieverlies, we zakken zo nu en dan een beetje weg. Welnee, geen ouderdom, ben je mal!

Onze zoon, die zelf ook ziek is geweest, is al weer aardig de oude ondanks nog wat gehoest, maar is eigenlijk al weer snel aan het werk gegaan vanwege zijn bedrijf, dat geen kaboutertjes in dienst heeft. Zo nu en dan komt hij even koffie halen en zo kwam hij gisteren binnen en zei:
“Zo, welkom in Huize Avondzon!”…..Tja, wij zaten dus gewoon te pitten. We namen ook maar snel koffie, ’t moet toch niet gekker worden, zeg…..

…..tukkie 2…..

Onze buurvrouw en wij hebben onlangs een besluit genomen: we gaan de schutting, die onze tuinen scheidt, vervangen. Die verdient die naam niet meer, hangt scheef, maakt ons onrustig als het een beetje hard waait en onze zonwering kan alleen maar naar beneden als iemand hem richting de buurtuin duwt.

Sterker nog, de zoon van onze buurvrouw met zijn tweelingzonen van een jaar of achttien, hebben hem afgelopen zaterdag al helemaal verwijderd!
Ze houden van doorpakken bij onze buurfamilie. De zoon heeft de nieuwe schutting al besteld en zal ‘m ook plaatsen. Hij is een type PP, zoals ook zijn vader was, een Pietje Precies, dus dat komt helemaal goed. Er moest aan onze kant ook een klimhortensia verwijderd worden voordat de nieuwe afscheiding er kan komen en dat had onze tuinman, die wel een beetje de p in had, dat hij die schutting niet mocht plaatsen, op ons verzoek al gedeeltelijk gedaan, maar er zat nog een stevige wortelpartij, waar de buurzoon nog een hele hijs aan heeft gehad.

Maar onze buurvrouw en wij wonen nu even in een soort ‘communetuin’ zonder iets ertussen. Gezellig, daar niet van, maar onze opvatting over tuinieren verschilt nogal, dus een afscheidinkje is niet verkeerd. Onze buurvrouw is een pottentuinierster. Ze heeft er veel verstand van en ik kan haar van alles vragen. Het ziet er bij haar altijd perfect uit. Onze tuin is een voor-het-vaderland-weg-tuin. Ik ben een slechte snoeier en als de tuinman er niet was groeide er wel een beetje veel vaderland. Ik doe mijn best en een cottagetuin zou mijn ideaal zijn, maar dan woon ik gewoon in het verkeerde vaderland. Ik kijk ook teveel Gardeners World.

De tuinman heeft trouwens onze te brede ligusterheg erg ver teruggesnoeid. Onze tuinkant ziet er uit als een stokkenverzameling, waar ik maar van alles in zal hangen, want voordat die weer groen is, dat duurt wel een jaar (of wat). Aan de straatkant is alles nog groen, maar de tuinman (misschien in zijn ergernis over die gemiste schutting, weet je veel!) heeft wel érg zijn best gedaan. Hopelijk komt het nog goed, met de tuinman en met de heg ook…..

…..zoiets dus…..

…..mooi land, Panama, maar je kunt er ook enorm verdwalen…..

Wij zijn hier in huis van de cryptogrammen. Vinden we een leuk soort puzzel, leuker dan gewoon een kruiswoordpuzzel. Een crypto kan je zo lekker op het verkeerde been zetten. Dan zit je veel te moeilijk te doen, terwijl de uitkomst soms belachelijk simpel is. Ik ken mensen die een cryptogram moeilijk vinden, omdat het een wat kronkelige gedachtegang vereist. Je moet het zien en wij vullen elkaar wat dat betreft aardig aan. Allebei nogal kronkelig dus.

Een woord, dat nogal eens voorkomt in een crypto is het woord “panama”. “Familieleden volgen elkaar op” staat er dan of ” Je ouders komen niet tegelijk binnen”. Voor ons een makkie natuurlijk. Nu een oplossing verzinnen voor de zin “Waar is het geld van je te verwachten erfenis gebleven?” is niet erg cryptisch, hè…..?

…..ach, en het moet gewoon lente worden…..

Er zijn veel zaken tegenwoordig waar je zonder meer ziek van wordt. Maar die heb ik niet nodig, want ik doe het gewoon zelf. Het begint alweer wat te beteren, maar ik had een raar weekje. Hoesten als een zware shagroker, pijn in mijn hoofd, pijn in mijn rug, maar niet verkouden of zo, dus er was geen etiketje op te plakken van griep of zo. Denk ik. Niet erg genoeg om naar de dokter te gaan. Ik vind altijd, dat je dat gehoest een wachtkamer niet aan kunt doen.

Bovendien heb ik onze dokter nog nooit gezien. Ze werkt al bijna een jaar in de praktijk waar wij bij horen, maar om de dokter zelf te zien, moet je met wat zwaardere mankementen aankomen. Ze heeft een praktijkassistente, die speciaal de ouwelui in de gaten houdt, wat bloeddruk betreft en zo en daar hebben we het altijd heel gezellig mee. En meer heeft een mens op leeftijd in principe niet nodig.

Maar goed. Omdat e.e.a. nou toch wel een beetje lang ging duren ben ik gisteren toch maar even naar de apotheek gegaan om eens te vragen of ze niks tegen dat zware geblaf hadden. Gelukkig kon ik ter plaatse in de lege winkel nog even een demonstratie geven van mijn hoestgedrag en toen wist de apothekersassistente welke hoest ’t was. Want daar zijn er meerdere van. Kriebel, droge, vastzittende hoest en daar zijn allemaal verschillende middeltjes voor.

Ze adviseerde mij Fluimisil. Nu hadden wij tijdens reclamespotjes voor dit merk al eens tegen elkaar gezegd, dat we die naam nogal smerig vonden klinken, maar het dekt de lading natuurlijk wel. Ik had dus een vastzittende hoest, die nodig losgemaakt moest worden qua fluim.

Driemaal daags een bruistablet en ik moet zeggen, dat het wel helpt. Ik moet ze overdag gebruiken en dan ’s nachts een hoestdrankje van het eigen Apothekersmerk en moeder mag dus niet mopperen over het resultaat. Ik heb nog een wazige kop, maar die heb ik wel vaker. Wie er ook niet moppert is mijn kloris, want ik maak minder lawaai. Nou, en dat is ook wel eens anders…..