Een gespikkelde kerst…..

We waren gisteren met z’n allen in het huis waar de waterpokken hoogtij vierden. Daar was het eerst nog “matig” gespikkelde jongetje inmiddels érg gespikkeld geworden en hij voelde zich ook niet erg feestelijk. Omdat kleine kinderen echter ergens niet meer van maken dan het is, klaarde hij zo nu en dan even op, vond het wel gezellig dat iedereen er was en zo, maar ja, ziek is ziek, hij voelde zich naar dus hij hield het niet vol. Moest er erg van huilen. Zijn moeder, die zich ook al wat grieperig voelde en niet in topconditie, verdween met hem naar boven , terwijl wij toch maar aan het voorgerecht begonnen van het kerstmaal.

Toen we overgingen op het hoofdgerecht, ging zijn vader naar boven en kwam z’n moeder naar beneden voor haar voorgerecht. Nadat dat op was loste zij pa weer af en zo wisselden ze zo’n beetje per gang. Ouderschap is meesterschap en je hebt ’t er maar druk mee.

Na het dessert en natafelen met koffie met cognac (nee, niet voor mij, hoor, ik ga liever gewoon dood!) was deze overigens geslaagde kerstmaaltijd met hindernissen weer voorbij. Toen ik er vanmorgen even over belde was het een onrustig nachtje geweest aldaar en wel een beetje een ziekenboeg!

Vandaag waren we bij onze andere dochter en schoonzoon te gast om te fonduen. Dat was heel gezellig, maar ook hier was een klein jongetje, dat niet kon slapen vanwege hoesten en verkouden zijn. Waterpokken in aantocht? Ik ben d’r bang voor. Nou ja, dan hebben ze het maar allemaal gehad.

Kinderziektes zijn vervelend, omdat je er als ouders niet even iets van kan overnemen. Ze moeten het helemaal zelf doormaken. De ouders ook helaas, samen met de kinderen. We leven met ze mee. Maar opa en oma gaan naar huis. Ze weten er wel nog álles van! Van zo’n dertig, vijfendertig jaar geleden: gebroken nachten, ongerust zijn over koorts en niet kunnen helpen. Soms alle vier de kinderen tegelijk of nóg leuker: achter elkaar aan……..

4 reacties op “Een gespikkelde kerst…..

  1. karin

    december 27, 2004 at 2:59pm

    nee, hier zijn geen waterpokken in aantocht, hij was zelfs de eerste van de jongens die het had.

  2. karin

    december 28, 2004 at 12:51am

    jullie hadden met mij trouwens niks te klagen, qua waterpokken, ik kreeg ze pas toen ik 12 was.

  3. ingrid

    december 29, 2004 at 7:58am

    Zondagnacht doorgeslapen, maandag al een stuk beter en dinsdag naar het circus. Je kleinzoon is weer up and running.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)