Mijn kloris maakte me er op attent. Naar aanleiding van mijn opmerking van eergisteren. Je hebt een Europeaan en is het een vrouw dan zou het een Europeaanse kunnen zijn. Eigenlijk is Europese gekker.  Wie legt het me even uit?

Anders heb ik De Stentor vals beschuldigd van raar taalgebruik…..

´k Dacht, dat alleen Cruijff zo praatte, maar onze Stentor heeft er ook last van. Nieuwe woorden verzinnen, die niet bestaan. Boven het artikel over Dafne Schippers, die gisteren op de honderd meter sprint zo geweldig tweede werd in Beijing, stond dat ze de enige ´Europeaanse´ was van al die snelle vrouwen.

In chocoladeletters boven een artikel en kennelijk niemand die het is opgevallen. Nou ja, wij weten gelukkig dat het een gewoon en leuk   Hollandees meisje is, dat verhipte hard kan lopen. Leuk, hoor…..!

Met al dat mooie weer wordt er uiteraard veel gefietst door de mensen en dat ziet er gezellig uit. Ouders met kinderen, die ook op een eigen fietsje zitten. Die kinderen zijn soms nog heel erg klein. Moeders, die soms ook nog een jonger kind  achterop of voorop hebben, rijden zenuwachtig instructies roepend naast een wiebelig kind, dat er nog weinig kaas van heeft gegeten en vaak vrolijk om zich heen kijkt.

Wij zagen van de week weer zo´n situatie van een fietsende moeder die met zo´n kleuter en haar fietsje een (voorrangs)weg moest oversteken. Ze kreeg van ons natuurlijk sowieso voorrang, want het ging allemaal niet zo gesmeerd, dat zag je zo, en de auto die zij voorrang hadden moeten verlenen stopte ook om ze de ruimte te geven dus het ging gelukkig wel goed, maar toch vond ik het heel eng.

Natuurlijk is het verstandig om een kind vertrouwd te maken met het drukke verkeer. Maar moet dat nou al als ze drie of vier zijn, want ouder was dat meisje nog niet. De fietsjes zijn beeldig, hoor, daar wil ik niks van zeggen en ze zijn hun geld vast waard. Dat zijn de kindertjes ook en is het al die stress dan waard?

Ik generaliseer bij het leven, dat weet ik ook wel, er zijn heel veel verantwoordelijke ouders en in mijn tijd hadden zulke kleine kinderen geen fiets, ze hadden als ze geluk hadden een autopedje. En het verkeer was trouwens niet te vergelijken met dat van nu.

Maar in die prachtige zomer, met al die heerlijk ontspannen mensen, heb ik verdorie nog nooit zóveel ´rijtuig´ veel te hard én door rood zien rijden! Voordat je dát bijvoorbeeld als klein fietsertje doorhebt, dat veel grote mensen met een rijbewijs dat doen…..

…..totdat…..

Er is een manier om wereldwijd beroemd te worden. Zorg dat je op ’n beetje gunstige plek staat om één of twee hijskranen om te kunnen zien vallen. Vergeet niet om de camera van je telefoon in de aanslag te hebben en zet het op een bloedstollend krijsen zodra de actie begint.

Zelfs op filmpjes, die andere mensen van de gebeurtenis hebben gemaakt, ben je te horen en dat is toch niet niks. Bovendien sta je de volgende dag met naam en toenaam in de krant, omdat journalisten naar je op zoek zijn gegaan.

Wat ik dan wel weer een taalkundige vondst vind, zoals ik hoorde, dat een omvallende hijskraan voortaan ‘krijskraan’ heet…..

…..destijds ook ’n filmpje van gemaakt…..

…..daar moet je oog voor hebben…..

Tijdens onze vakantie in Cornwall waren we in een tinmijn. Ooit in gebruik, maar nu een verlaten donkere, ruige omgeving, waar je niet echt vrolijk van wordt. De vrijwilligers die ons rondleidden vertelden over hoe het spul naar boven gehaald werd, maar ook over de mensonterende en gevaarlijke omstandigheden waaronder de mensen destijds moesten werken en dat maakte de verhalen interessant, ook sociaal gezien, maar wel extra dramatisch.

Dat er dan iemand is, die voor zo’n oud raampje een bloeiend plantje neerzet, vond ik eigenlijk wel mooi…..

Iedereen in mijn familie weet dat ik niet zoveel met Facebook heb. Ik zap wel eens langs familie en bekenden, die lang niet allemaal ‘ vrienden’  zijn in de ware zin van dat woord. Gewoon mensen die ik ken. Wat mij bijvoorbeeld enorm ergert aan Facebook zijn die ‘ duimen’. Duim omhoog, duim omlaag. Bij omhoog staat dan ” vind ik leuk”.

Terwijl mensen soms de meest dramatische dingen op hun pagina zetten! Als je ze dan wilt steunen door te laten blijken dat je met ze meeleeft moet je op dat duimpje omhoog klikken, terwijl je de inhoud van hun verhaal helemaal niet ‘ leuk’  vindt! Er soms zelfs van ondersteboven bent.

Iemand heeft een dierbare verloren, heeft een heel nare ervaring met een instantie, is bijna verdronken, de verkering is ineens uit en je weet niet waarom. Nou, dat is allemaal niet leuk. Mensen zetten dat dan op Facebook om hun verhaal kwijt te kunnen. Dat snap ik nog wel, hoewel ik daar niet voor zou voelen (al heb ik een weblog, dus waar heb ik ’t over, maar jullie weten ook niet alles van mij, hoor!). Meelevende reacties kunnen vaak wel helpen, natuurlijk. Maar toch: “vind ik leuk”  slaat nergens op.

Daar moet Facebook iets anders op verzinnen. Mooie foto’s, grappige linkjes en leuke gebeurtenissen mag je best leuk vinden, maar er passeert veel, dat de kwalificatie ‘ leuk’  niet verdient.

En die duimen…..heeft Nero die destijds niet verzonnen? Dramatisch toch…..?

Er is een nieuw zwemdiploma. Dus niet A, B of C, maar een….. “Superspetterdiploma”!
Dat is een bedenksel van de zwembond. De woordvoerder van die bond beweerde op de televisie, dat ouders van kinderen die op zwemles zijn, toch geen idee hebben voor welk diploma die kleuters bezig zijn. Ze kiezen gewoon voor het dichtstbijzijnde zwembad en zien het verder wel. Ik weet, dat dat niet zo is. Ja, misschien dat van dat zwembad wel, je rijdt je toch al het heen-en-weer met zo’n kind, maar A of B , nou, dat weten ze exact, want dat moet apart betaald.

Maar als je je zwemdiploma op latere leeftijd wilt halen, bedenk dan nog even of je dat wel wilt. Heel veel mensen, die daar vroeger gewoon niet aan toekwamen en nu ze ouder zijn toch wel graag zwemmen willen leren, (je zult toch maar met je rollator te water raken, nietwaar?) ontvangen na het afleggen van de vaardigheidstest een “ Superspetterdiploma”! Ik zou zeggen: leer zwemmen en weiger het diploma! Ben ik even blij, dat ik ze al heb, zeg! De diploma’s A en B dus. (Ik zou trouwens niet weten waar ze zijn!)

Ik had een ‘ zwem-oma’ , die zelf zwemmen leerde toen ze 47 was, maar die al haar kleinkinderen leerde zwemmen. En iedereen slaagde natuurlijk voor de diploma’s. Oma kreeg voor haar tachtigste verjaardag een zwemabonnement en zwom elke dag. Baantjes, en ze spetterde nooit…..

Onze buurvrouw vertelde dat ze naar de afscheidsmusical van haar kleindochter was geweest. Ook die verlaat haar basisschool. En….. drie keer raden hoe die musical heette? Inderdaad: ” Het dak eraf!”

Ik ben benieuwd of de scholen in Apeldoorn dit jaar wel een keuzemogelijkheid hebben gehad voor hun eindmusical. Of dat ze vanwege de zuinigheid allemaal hetzelfde scenario hadden.

Leuk, kunnen de achtste-groepers, al heb je helemaal niet bij elkaar op school gezeten, de hele vakantie de liedjes nog es zingen. Misschien wordt er een nog wel een hit, zeg…..!

…..waar je maar druk mee kunt zijn…..

Een paar dagen mijn broeierige zolderkamer gemeden, hoor! Er was niet te verblijven. Ik had dan ook groot respect voor mensen die zich wel drukmaakten met die warmte. Want sjonge, sjonge wat was er veel te doen in Apeldoorn, de laatste weken! We hadden een WK Beachvolleybal over de speciaal aangelegde zandvloer, want ja, strand is hier niet te vinden natuurlijk. Het witte stadhuis deed het wel mooi als achtergrondje. Net zoiets als die enorme mooie boot in Rotterdam. In Den Haag hebben ze wel strand, maar daar legden ze het zand toch ook in de stad. Nou ja, de beachvolleybal-wereldbond was heel tevreden hoe Nederland het georganiseerd had. En “ we” hebben zilver!

En dat vrouwenvoetbal dan! Wat een meiden, zeg! Allemaal staartjes, want dat lange haar, dat normaal langs die knappe gezichtjes hangt, zit bij voetballen knap in de weg natuurlijk. Behalve bij sommige Chinese vrouwen, die knippen het gewoon in coupe bloempot. Heb je d’r ook geen last van. Maar leuk, hoor, ik heb goeie wedstrijden gezien en het werd nog uitgezonden ook door de omroep-sport-mannen! Ze gaan vooruit.

We hadden in Apeldoorn een goed gesponsord driedaags ” Drakenbootfestival” met geroei over het Apeldoorns Kanaal in uiteraard drakenboten en muziek er omheen van echt niet de minste formaties, dus heel veel mensen hebben zich op de oevers uitstekend vermaakt. Ik lees erover in de krant, hoe leuk het was, want het was mij wat te warm allemaal. En de muziek konden we in de achtertuin ook horen, want die was hemelsbreed niet ver weg.

Verder had Nederland nog een erg leuk evenement binnen de grenzen. De Tour-start natuurlijk. Eerst zaterdag die proloog in Utrecht! Wat een publiek erbij, zeg! Heel veel leuke, vrolijke mensen allemaal. En dat ze dan zo netjes achter hekjes staan, kilometers lang, nou, dat geeft een land ook een uitstekende naam, hoor! Dat doet wat voor je imago in de wereld. Daar kan Dijsselbloem niet tegenop. In Zeeland regende het nogal, maar was het precies op tijd droog bij Neeltje Jans voor de finish. Ook goed geregeld dus.

Tja, en Max reed het grind in. Jammer, maar helaas. Maar hij hield zijn auto heel en dat is toch mooi zuinig. Op Silverstone was het mooi weer, dat was wel eens anders. Ik weet nog, dat de toeschouwers ’n keer niet naar huis konden omdat hun auto ondergelopen was op de parkeerplaats! Een paar jaar geleden toen het nogal regende in Engeland tijdens de Formule 1.

Nou en dan nog Wimbledon! Ook leuk en ook warm. De zussen Williams tegen elkaar. Leuk. Door de Tour volg ik het iets minder. Maar er is dus veel sport te horen en te zien en dat vind ik leuk. En ach, wat zielig van die valpartij in België, zoveel kanshebbers naar huis! Risico van het vak, zeggen ze. Ja, maar als er een sukkel bijvoorbeeld even z’n bidon pakt en afwijkt van z’n lijn terwijl ze 70 km per uur rijden, ik zeg maar wat, hoe kun je zo’n risico nou voor zijn als sporter?

Tom Dumoulin had zulke mooie plannen gisteren. Een Nederlander met een Franse naam, fraaier kun je het toch niet hebben in een Tour de France. Nou ja, ze worden hopelijk wel weer heel al de botten van die mannen, maar ik ben blij dat ik hun moeder niet ben. Sport, mooi, hé…..?

Vorige week ben ik op aanraden van mijn deskundige van Windows overgestapt op Linux. Het is wel een alles-is-anders-show, maar toch ook weer niet zo. Ik moet de weg nog ’n beetje leren vinden, maar het gaat steeds beter. Al gaat dat bij mij met een slakkengang.

Ik ben er zo een van : als iets werkt, dan hoef ik eigenlijk niks anders (dat heb ik al bij een aardappelschilmesje of zo, hoor!) , maar het is wel sneller allemaal en ik ben in principe toch wel in voor iets nieuws in het leven dus hup: moeders aan de Linux!

Nou, en ik heb nog ’n deskundige: onze oudste dochter, die me deze week geholpen heeft met de tuin. Ik heb allemaal nieuwe vaste planten gekocht, dat krijg je als je op vakantie gaat naar Engeland en daar van die schitterende tuinen ziet. Dan jengelt het maar door mijn hoofd: “ Zo wil ik ‘ t ook, zo wil ik ’t ook!”

Maar die planten moeten dan wel allemaal de grond in. Mijn dochter vindt het leuk, hoor, en mijn ietwat stijve motoriek is er maar wat blij mee, dat ze dat vindt. Ze heeft er ook best verstand van en kijk op dus het is fijn, dat ze me helpt. Het is heel leuk geworden. Moet allemaal nog uitgroeien natuurlijk, maar de kleur is er al. Leuk, leuk.

Iets minder leuk zijn de slakken, die uiteraard wel van mijn mooie planten dienen af te blijven. Als ik er een tegenkom, mik ik ‘m in de groenbak, waar ie nog genoeg te eten vindt als een soort galgenmaal. Want wat er verder met ‘m gebeurt als Circulus die groene bak op een voor de slak fatale woensdag omkiepert in z’n auto, tja, that’s out of my hands. Dan is dat de gang die slakken moeten gaan.

Mijn zoon heeft een lief hekje gemaakt langs het trapje naar mijn kas, die wat hoger staat dan de rest van de tuin. Handig voor moeders als ze een dag last heeft van een slakkengang. De mantelzorg is goed geregeld hier, dat merk je wel…..!