Minister Bussemaker van Onderwijs wil jongeren aanzetten tot het kiezen van een ambachtelijk beroep. Er zijn vaklui nodig. Dan is je kostje gekocht, zegt ze. Schoenmaker bijvoorbeeld is een mooi beroep.

Ik heb ooit eens ’n vriendje gehad wiens vader een schoenmakerij had. Hij studeerde zelf economie, was enig kind dus wat de opvolging betreft kon je zo je twijfels hebben. Het raakte uit dus  van het verdere verloop weet ik niks, hoor. Maar het rook er altijd lekker naar leer en er klonk dan van dat mooie gedempte geklop. En z’n vader had het best druk, want in die tijd brachten de mensen hun scheefgelopen hakken en dun wordende zolen nog naar de schoenmaker. Niks hakkenbar, ” klaar terwijl u wacht”. Op woensdag gebracht was ’s zaterdags klaar. Er waren allerlei verschillende leesten, machines om naden te stikken, allerlei gereedschappen, elzen, messen en hamertjes en het aantal kleuren van de op voorraad zijnde blikken doosjes schoensmeer was nog beperkt. Ik vond ’t er wel gezellig.

Zouden tegenwoordig nog veel mensen er aan toekomen om hun schoenen naar de schoenmaker te brengen? Nieuwe zijn soms goedkoper. Hoewel dat wel aan de kwaliteit ligt natuurlijk. Als schoenen tweehonderd euro hebben gekost zal het de moeite wel zijn. Wij hebben hier in ons winkelcentrum nog ’n schoenhersteller.

Maar die maakt ook sleutels en naambordjes en hij zal echt nog schoenen repareren ook, maar de tassen, riemen en verdere lederwaren zullen toch wel belangrijk zijn qua inkomsten. We kochten er laatst een hoesje om de pinpassen in te vervoeren. Aardig aan de prijs, maar wel écht leer natuurlijk.De Schoenenreus in het winkelcentrum is bezig zijn voorraad aan de man te brengen in opdracht van de curator, want ze zijn failliet. 50 tot 70% korting staat er op de ramen.

Het is misschien toch niet zo’n gek idee van de minister, die hoefsmid, schoenmaker, prothesemaker of worstmaker voorbeelden vindt van beroepen,  nu vaak verstopt in algemene opleidingen en niet echt specifiek gericht, die veel toekomst hebben. Dan heb je goud in handen, zegt ze. Welke jongere wil dat nou niet, zeg?

Trouwens, ze heeft vast zelf in haar voorvaderlijke lijn ook ambachtslieden zitten. Hoe kom je anders aan de naam Bussemaker…..?

…..mooie vorm eigenlijk, zo’n leest. Kan zó in een beeldentuin…..

Natuurlijk mailde ik naar mijn Australische zus in Queensland om te vragen of cycloon Marcia nog bij ze langs was geweest. Ik kreeg een uitgebreid verslag van haar terug. Daaraan kun je zien dat ze familie van me is, want de woorden ‘gezellig’, ‘schemerlampjes’ en ‘pannenkoeken’ kwamen ook in haar verhaal voor.  Ik citeer haar even, want ik vind dat ze goed schrijft.

“…..Wij kregen de staart van Marcia, maar dat was lang niet zo erg als wat noordelijker van hier. Ik had alles wat weg kon vliegen buiten, naar binnen gehaald en dat was goed. Verder heb ik nog nooit zoveel regen gezien. Het was ook steeds donker overdag. Wel gezellig, vind ik. Schemerlampjes aan. Ik krijg dan ook zin om pannenkoeken te bakken, maar ja, we zijn maar met z’n tweeën en 1 grote pannenkoek delen we. Daar gaat moeders geen beslag voor maken.

Er zijn weer veel mensen dakloos. Bij familie of in opvangcentra. Duizenden mensen hebben geen elektriciteit en ze kunnen weken zonder zitten. Verder zijn er overstromingen overal. Gympie, hier vlak bij, ligt weer onder water. Die krijgen altijd de ergste laag, maar zijn er aan gewend. Er wordt altijd goed gewaarschuwd, zodat mensen voorzorgsmaatregelen kunnen nemen. Iedereen helpt elkaar. Winkels leeghalen en goederen in veiligheid brengen, net zoals huisraad enz.

De Qld.premier (net verkiezingen geweest en we hebben weer een vrouw!) vertelde iedereen om in huis te blijven, behalve als je huis vóór 1983 gebouwd was. Toen waren er nog geen bouwregulaties w.b.cyclonen en bouwers namen het niet zo nauw. Enfin, Marcia is voorbij, maar het duurt weer heel erg lang voordat de schade opgeruimd is. Soms jaren. Verzekeringsmaatschappijen proberen altijd ergens onderuit te komen en mensen weten soms niet van de kleine lettertjes….

Boeren zijn oogst en cattle verloren. Groente en vlees worden vast weer duurder. D.w.z.Australische producten. We voeren hier veel in, maar dat is geen goed idee. Je weet ook nooit echt wat je koopt, want op de verpakking staat b.v. ‘ Made in Australia with Australian and imported goods.’ Nou, dan weet je nog niets. Daar gaat verandering in komen, want er zijn nu mensen met hepatitis A hier. Dat komt omdat er produkten verpakt worden in China. We kopen veel berries daar en die worden daar bevroren en verpakt. In China gebruiken ze menselijk afval, poep dus, als mest. Volgens mij moet Australië een beetje meer letten op quality control, voordat produkten het land inkomen.

Als jij dropjes voor mij meeneemt of een lekker stukje Leidse kaas, krijg je een boete en flikkeren ze alles weg omdat het een dreiging is voor de bevolking. Intussen heb ik wel die berries in m’n Nutribullet gebruikt, voor m’n gezonde sapje. De merknaam is: ‘Nanna’s frozen berries.”Nou, gezonder kan niet….Nu wacht iedereen maar af, want je weet pas na 2 tot 7 weken of je je niet lekker gaat voelen en gele ogen krijgt.

Ik ben positief, hoor, daar gaat het niet om, maar er zijn zoveel gaten in het politieke net, alles gaat om geld, uiteraard, en alle politicians willen hun straatje schoon houden, w.d.b. De koppen gaan nooit bij elkaar en als ze het doen krijgen ze misschien wel een hersenschudding….Dit was G.B.J.Hilterman, goedenavond.”

Nou, tot zover mijn zus, mijn Australische correspondent. Met haar mening uiteraard. En aan haar verwijzing naar Hilterman kun je zien hoe lang ze hier al weg is. Maar ik vond haar verhaal te mooi om niet even te gebruiken. Marcia is mild voor ze geweest en dat vind ik ’n geluk bij een ongeluk…..

…..efficiëntie ten top, als je de shelter niet op tijd zou bereiken…..

…..nou, zoiets dus…..

Zo’n twee weken geleden zat ik voor het laatst achter mijn computer. Vandaag wil ik het maar weer eens proberen om de relatie te herstellen. Ik had namelijk iets heel raars aan mijn hoofd. Nou zit m’n haar wel es meer niet zoals ik het zou willen, maar dit was meer iets interns.

Ik werd op een vroege morgen wakker met een hele rare duizel. Dat is raar, zeg! Als je hele omgeving met je aan de zwier wil! Ik heb ’t eerst eens ’n dagje aangezien, maar toen het niet anders werd hebben we de huisartsenpost ’s avonds toch maar even gebeld. De symphatieke dokter die ik sprak, hoorde mijn verhaal aan en zei dat ik waarschijnlijk last had van een labyrinthitis, een evenwichtsstoornis als gevolg van die zware kou, die ik net had afgewerkt.

Hij schreef me tabletjes voor, die de duizeligheid een beetje zouden dempen. Geen geneesmiddel, maar het hielp wel zo langzamerhand. Ik heb vier dagen gelegen omdat dat de enige houding was, waarin me kon bewegen, maar niet lager kon vallen dan ik al was. Als ik mijn hoofd maar even bewoog, ging de hele slaapkamer weer in de verbouwing. Het was erg vervelend, maar ik was gelukkig niet misselijk of zo.

Ik heb trouwens net eens even nagelezen wat die “-itis” allemaal voor bijwerkingen kan hebben, nou, dan ben ik er zeer genadig afgekomen. Ik ben er nog niet van af, want verandering van houding van liggen naar zitten, van zitten naar staan en lopen, dat gaat in het tempo van iemand, die op weg is naar de tachtig. O, verhip, dat bén ik! Nou ja, het gaat steeds beter.

Maar vandaar dat het hier wat stil was. Ik moet mijn ritme weer wat hervinden en dat kon wel wat weken duren, maar dat zie ik wel. Ik heb mijn computer weer eventjes gezien. Ik ga ‘m maar een naam geven, denk ik……

Wat is precies het verschil tussen vergelding en wraak? Het ene woord klinkt gewelddadiger dan het andere, vind ik. En dat heb je nog in soorten ook. Bloedwraak, eerwraak, zoek maar uit. Dan zeggen ze ook nog dat wraak zoet is. Kan ik me niks bij voorstellen.

Het is afschuwelijk zoals ze die Jordaanse piloot om het leven hebben gebracht. Het gevolg was, dat Jordanië als vergelding ook terroristische gevangenen heeft geëxecuteerd. Voor wat hoort wat. Oog om oog, tand om tand. Staat nog in de bijbel ook, die uitdrukking. Wat daarover in de boeken van andere godsdiensten staat zal qua bedoeling niet veel anders zijn.

Mensen zijn een diersoort. Met hersens, zeggen ze. Ik twijfel over het gebruik daarvan. Met name als het gaat over wraak en vergelding. De aloude uitdrukking “Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”, waar komt die eigenlijk vandaan? Vast niet uit de bijbel of welk godsdienstig boek dan ook.

Ik vind het maar eng allemaal, want waar houdt het dan op? Je kunt beter een rechter wraken, zoals Bram Moscowitz deed, toen ie nog advocaat was en Wilders moest verdedigen, weet je nog? Dan valt er soms nog wat te lachen en zoiets is tenminste niet zo gewelddadig…..

…..ik bedoel maar…..

Waren we net helemaal verwikkeld in al dat wild-west-beeld op de televisie over die NOS-gijzeling, met allemaal schreeuwende politieagenten, die bezig waren die knul, in z’n nette pak met ( gelukkig) zijn nepwapen,  te grazen te nemen, gooit er iemand heel hard een sneeuwbal tegen het raam!

Je schrikt je wezenloos, verdorie! En niemand te zien, hè? Moeten ze niet meer doen, hoor.

Hé, het sneeuwt dus…..!

…..leuk…..

De film “The Sound of Music” heb ik zeker al acht keer gezien, als het niet meer is. Maar gisteravond ben ik met onze oudste dochter naar de musical van die naam geweest in ons Apeldoornse Orpheus-theater. Ik kom daar niet zo heel vaak, want voor theaterbezoek moet je even sparen tegenwoordig.

Nu was ik er met mijn oudste kind en het was een geweldige uitvoering. Ik heb genoten, al moet ik eerst altijd even wennen aan het volume van de geluidsinstallatie bij zoiets. Maar het waren allemaal goede stemmen en vooral de nonnen hadden een mooi kloosterkoortje samen met hun moeder overste.

Het verhaal is natuurlijk bekend. Wat wil je, na zo’n acht keer film zit dat wel gebeiteld. De film was trouwens het eerste bezoek dat mijn dochter, als vijfjarige samen met haar oma, mijn moeder,  aan een bioscoop bracht. Ze vertelde gisteravond dat ze, toen ze in de pauze buiten even een sigaretje stond te roken, een man hoorde zeggen :”The Sound of Music” was de eerste film die ik zag, samen met mijn oma!” Dat vond ze leuk om te horen!

Het was een mooie avond en het Apeldoornse publiek was dankbaar en enthousiast en zo hoort het ook bij ” The Sound of Music”. Vind ik dan. Het zal voor mij de sound wel zijn die het doet…..

Staatssecretaris Dijksma was op bezoek bij de Melkunie. Daar hebben ze door uitgedokterde productieprocessen en uitgekiende verpakkingsmaterialen voor elkaar gekregen, dat melk na opening van het pak dágen langer op smaak blijft en dus dubbel zo lang houdbaar. Ook op de voorpagina van onze krant stond een foto van haar, waarop een deskundige haar uitlegde hoe dat allemaal zo gekomen was. En ze mocht nog even proeven ook.

Zoals wettelijk is voorgeschreven in ’n omgeving, waar met voedsel wordt gewerkt, was iedereen die met haar mee liep gehuld in een smetteloos witte jas en had een plastic kapje op om de haren mee te bedekken. Onze staats vond het zonde om haar mooie jurk te bedekken ( ik vind het flauw om te zeggen, dat ze de jas misschien niet dicht kon krijgen) dus had ze die jas nonchalant om zich heen hangen en ook dat plastic kapje vond ze maar onzin om op de juiste manier over haar kapsel te doen. Het moet wel ’n beetje charmant blijven als je ook nog op de foto moet.

Ik ben uiteraard een pietlut dat ik me aan zoiets erger, maar het bewijst maar weer eens: een staatssecretaris staat kennelijk boven de wet. En er is niemand, die dan zegt : Hé, zus, doe dat eens even zoals het hier moet!” Als ik er bij was geweest had ik haar er op aangesproken, maar dat komt waarschijnlijk doordat ik ooit jaren bij een zuivelfabriek heb gewerkt, waar de witte jassen zelfs op kantoor verplicht waren…..

Zo, na eventjes wat ziek zijn is het nu wel weer over. Nadat ik een antibioticakuurtje heb weggewerkt, moet ik alleen een dezer dagen nog even langs de huisarts om te laten horen dat mijn longen niet meer piepen en kraken en dan heb ik het wel weer gehad. Ze zeggen dat je je longen uit je lijf kunt hoesten. Ik heb het uitgebreid geprobeerd, hoor, maar ze zitten er nog. Het was vervelend, maar nu is het klaar. Ik moet nog wat minder futloos worden, maar als de zon schijnt, zoals vandaag van tijd tot tijd, komt dat ook wel in orde.

Vorig jaar oktober schreef ik over ’n gratis minibibliotheek hier in Apeldoorn, die iemand op de Bosweg voor zijn tuin had gezet. Leuk initiatief. Boeken lenen en boeken die je zelf over hebt er in zetten voor iemand anders. Die kast brandde toen tot de grond toe af met boeken en al. Iemand had ‘m aangestoken.Vergeleken met Parijs nu een peulenschil natuurlijk, maar toch.

Maar er staat alweer een stevige nieuwe kast vol met aangeleverde boeken overal vandaan. De bibliothecaris liet zich niet kisten, hoewel hij er wel een slot op heeft gemaakt voor als het donker wordt. Maar van zulke berichten, hoe klein ook,  word ik wel blij. Mensen, die zich er niet onder laten schoffelen en niet denken : “Laat dan maar.”

En reken maar, dat iedereen in de buurt nu zijn oren en ogen op steeltjes heeft, want dát is de manier om herhaling van rottigheid te voorkomen. De politie heeft vorig jaar, na de digitale aangifte van de vernieling, niemand kunnen vinden die ze daarvoor verantwoordelijk kon stellen.

De tijd van ‘er gebeurt hier niks’ is overal voorbij…..

…..jammer om argwanend te moeten zijn…..

‘k Heb al een paar dagen last van een vervelende kou. Gelijk met al die wind kwam die opzetten. Mijn zoon was er al eerder mee doende, maar of ik ’t van hem heb overgenomen, weet ik niet, want we hoesten nog in koor.  Als ik opsta ’s morgens heb ik soms een stemgeluid waar ik zó een ’06-nummer’ mee zou kunnen starten, zo zwoel. Maar ja, na een uurtje en wat koffie is dat al geen optie meer. Ik zou ook geen tekst weten trouwens.

Mijn hoofd zit vol watten en lawaai. Bovendien ben ik zo doof als een kwartel en dat is ook lastig. Hoofdpijn heb ik ook zo nu en dan, maar dat heb ik wel vaker als het waait. Het is allemaal net niet erg genoeg om in bed te blijven, maar je wordt er een beetje landerig van. Het weer helpt ook nog es niet mee.De kranten en de televisie ook niet, hoewel ik wel met genoegen heb gekeken naar de schaatsresultaten dit weekend. Wel helemaal in Rusland en niet gewoon gezellig in Heerenveen.

Nou ja, aan het eind van de week gaat hier de temperatuur alvast naar ‘normale waarden’, zei weerman Gerrit vanavond. Normale waarden, de temperatuur dus, je moet ergens beginnen. Nu de rest van de wereld nog…..

…..op weg naar de normale waarden dan maar…..

Mijn zus belde vanmorgen uit Australië voor ’n verlaat nieuwjaarswensje. Het jaar is per slot van rekening alweer bijna een week oud! De tijd gaat zo hard. Nog even en het is zomer.

Bij mijn zus is het dat al. Het was bij haar in Queensland 30 graden en bij haar zoon in Melbourne zelfs 41. Ik bedoel maar. Bij onze neef in de buurt hebben ze grote bosbranden. Niet direct dichtbij hem, maar iedereen is alert en kijkt zijn watervoorraad na. Volgens mijn neef helpt dat niet echt áls er iets zou gebeuren, want hij heeft een watertank die een ramp niet zou kunnen voorkomen vanwege de afmeting ervan. Van die tank dus. Nou zijn ze wel iets gewend daar, maar onrustig is het wel. Mijn zus belt haar zoon dan ook wat vaker dan anders.

Vorig jaar om deze tijd waren we druk bezig ons voor te bereiden op onze reis naar Australië. En op de terugweg, ’n maandje later, vlogen we op de weg terug naar huis nog onbezorgd over Oekraïne. Dat zoiets alweer bijna een jaar geleden is! En wat is er in het jaar daarna niet allemaal gebeurd, ongelooflijk. Tijd…..ffffft!…….

…..gone with the wind…..