Het is superstil in onze buurt. Geen kind te horen. Geen langsfietsende scholieren en er zijn toch veel mensen met vakantie gegaan. Onze naaste buurvrouw zelfs naar dat enge Verenigd Koninkrijk. Voor een weekje in een hotel. Wij passen op het huis, want wij verblijven in Achtertuinia, waar het heel rustig is, van alles groeit en bloeit en het weer is er prima. Met een barbecue erbij ook gezellig. Het is er ook best goedkoop en de bediening is perfect.

Soms scheurt er wel eens een motor door de straat, dat schijnt niet anders te kunnen, omdat het geluid deel uitmaakt van het plezier dat de berijder aan zijn rit beleeft. Ik las dat op diverse plaatsen hele motorclubs tegelijk dat plezier willen beleven en dat zoiets voor veel overlast zorgt. Als je nou net aan wat meer stilte gewend was in de natuur bijvoorbeeld, is dat moeilijk te verteren.

We horen zo nu en dan een helikoptertje, maar weinig tot geen vliegtuigen. Vanmorgen even de sirenes van de maandelijkse alarmcontrole. Daarna weer de serene rust. Wij rijden sinds twee maanden elektrisch rond. Dat is ook stil. Afhankelijk van het wegdek, hoor je de banden soms, maar van de aandrijving van ons voertuig hoor je niks. Onze vorige auto op benzine was ook rustig, hoor. Maar zo’n elektrieke is nog rustiger. Daar wen je snel aan.

Ik denk, dat het over een paar weken wel een beetje over zal zijn met de stilte. Er zijn veel auto’s weg en mensen weg. De herriemakers zitten nu op plekken waar het normaal stiller is. En daar zijn de mensen juist blij met ze! Ach, zo krijgt iedereen het zoals ie het graag verdient. Met de nadruk op dat laatste…..!

“Ik zal handhaven…..”. Onze Nederlandse wapenspreuk sinds eeuwen. En daar gaat het over dezer dagen. Dat dat niet gebeurt. Er worden regels opgesteld, maar er wordt te weinig gekeken of die ook worden gevolgd.

Daar zijn allerlei redenen voor. Voornamelijk doordat er aan de ene kant te veel mensen zijn, de oorzaak dat er aan de andere kant geen beginnen aan is voor handhavers. Waar begin je in een volle winkelstraat met toeristen? Want de Nederlanders houden zich voor tachtig procent aan de regels, las ik.

Daar geloof ik trouwens niks van. Anders kwam er geen hele kroeg met besmettingen in het nieuws. En was er niet zo’n verontrustende stijging van het aantal virusslachtoffers dat zich laat testen. Dat komt toch ergens vandaan.

Wij waren gisteren voor het eerst sinds maanden op bezoek bij mijn jarige zus. We gingen er heen met een taxi, die mijn kloris tegen rereduceerde prijs mag bellen als blind persoon met een landelijk pasje , wanneer hij ergens heen wil. Ik mag dan mee als zijn begeleider. Elk nadeel enz……

Er werd ons wel een mondkapje bevolen, want het was openbaar vervoer. Wij houden ons aan de regels dus dat ging op. Ik word er ’n beetje benauwd van, maar wat moet dat moet. Regels zijn regels. Maar….we hadden een chauffeur zonder mondkapje, we waren de enige passagiers en het was een ‘gewone’ taxi.

De chauffeur zei: “Van mij hoeft ’t niet, hoor! Ik ben gezond, u bent gezond, daar gaan we! óp naar Ede. U moet me even de weg wijzen, want de navigatie stuurt me hier de wijk in, dat lijkt me niet goed.” Dat klopte ook. We waren dus ook nog nuttige passagiers. Het werd een heel gezellige rit. De chauffeur was een leuke, humoristische man uit Gouda, die er al heel wat ritten door het hele land op had zitten die dag. “Dat vind ik leuk”, zei hij.

Mijn zus vond het leuk dat we er waren na zoveel tijd en in levende lijve. Ze was blij met de planten voor het balcon en het boek “Vijfenzeventig” van Yvonne Keuls. Want dat werd ze, mijn zus. Het was erg gezellig. Mijn zwager had lekkere soep en broodjes. Niks mis mee allemaal.

Toen we terug gingen naar Apeldoorn troffen we weer een taxi, waarbij we de enigen waren, maar wel met een gemondkapte chauffeur, dus dat was ook voor ons reden om ze maar op te doen. Ik smokkelde een vinger ertussen voor wat meer lucht en de rit was niet zo lang, dus het ging best.

Deze chauffeur was wat minder tot praten te krijgen, maar hij vertelde naar aanleiding van onze naam toch, dat hij kerkorganist was en wel eens een dominee had getroffen die ook zo heette. Nou, dat kan. Muzikanten en iets christelijks zit er bij ons wel in. We weten niet precies waar, maar dat hindert niet. Maar dit was dus een gehandhaafde rit, zeg nou zelf.

Handhaven doen ze in Apeldoorn wel, hoor! Als je in de stad je fiets zomaar ergens neerzet, terwijl overal staat dat je ‘m in de gratis fietsenstalling moet zetten, wordt ie, zelfs als hij met een ketting aan een lantaarnpaal zit, losgeknipt en in die stalling neergezet, waarna je hem pas voor 25 euro weer mee kunt krijgen. Eerst kon je hem gratis weer ophalen, maar dat losknippen en vervoeren kost ook geld, dus dat is veranderd.

Wat wel heel raar is: er staan nu praktisch nieuwe fietsen en zelfs een elektrische ( met accu) die helemaal niet meer werden opgehaald. Dat is toch gek, maar ja, dat is je fiets niet in een GRATIS stalling zetten natuurlijk ook …..

Er zijn in de buurt kinderen, je mag namelijk nogal jong aan een bijbaantje beginnen in die sector, die reclamefolders rondbrengen. Veel zal zulk werk niet opleveren, maar alle beetjes helpen als je ergens voor aan het sparen bent.

Het zijn behoorlijk wat reclameblaadjes bij elkaar. Maar ze zitten dan meestal wel verzameld in plastic verpakt. Dat bezorgt wel prettig. Dan gaat alles mee in een bolderkar. Die hadden wij vroeger ook voor het vervoer van jeugdig volk in de vakantie. Of voor de boodschappen uit de campingwinkel.

Eigenlijk vind ik dat altijd een leuk gezicht, zo’n bewaard houten karretje met van die rooie randjes en zo’n lange trekstok. Vroeger zaten ze d’r in, die kleuters en nu zijn ze ermee ‘aan het werk’ …..

We kregen een brief. Van Ton Heerts, onze burgemeester. Hij vroeg of het qua gezondheid goed met ons ging, er geen problemen waren wat de financiën betreft en zei, dat we moesten melden als er iets was waarbij de gemeente hulp of steun zou kunnen bieden. ( Informatie op www.apeldoorn.nl/coronahulp. )

Meer vrijheid per 1 juli betekent dat er wat meer kan. Het is niet meer “blijf thuis”, maar “vermijd drukte”. Fijn, maar spannend, zegt ie. Want het virus ís er nog.” De gemeente heeft er van alles aan gedaan. In de binnenstad zijn looprichtingen aangegeven, geen geparkeerde fietsen overal, want die kunnen in de gratis stalling, geen reclameborden en rekken meer in het winkelgebied, waardoor er meer ruimte komt.( Houen zo! zou ik zeggen. Bedankt namens alle blinden en slechtzienden.)

Iedereen , inwoners en ook toeristen, weer overal welkom in ons mooie Apeldoorn, zegt onze burgervader. Ook op de toeristische plekken hebben ze er van alles aan gedaan. Hij weet dat de mensen het zat zijn en regelmoe, maar het moet. Het is knap vermoeiend, maar het is niet anders.

Tenslotte vraagt burgemeester Heerts of iemand nog ideeën heeft hoe het vol te houden is allemaal. Wat heeft u van mij of de gemeente nodig, vraagt hij. Van alles beloven kan hij niet, maar ’n aanpassing of iets anders doen dan bedacht, daar wordt naar geluisterd. En weer een adresje waar zo’n idee heen kan.

Allemaal in een brief van de burgemeester van Apeldoorn persoonlijk aan elke inwoner van zijn gemeente en hij wenst ons een fijne zomer. Ik hem ook. Het was een mooie brief…..

‘k Las dat het RIVM voor het eerst een dag géén coronadoden te melden had. Dat is mooi. Natuurlijk gaan er toch mensen dood, maar dat was zonder corona ook gebeurd.

Ik vind het mooi, dat er vanmorgen ‘maar’ vier rouwadvertenties in onze krant stonden en geen drie hele pagina’s en daarvan ook nog een paar die over dezelfde overledene gingen, want dat is gelukkig het vanoudse normaal, ondanks hetzelfde verdriet dat zo’n overlijden veroorzaakt bij de achterblijvers.

Waar ik rouwig om ben is, dat de mensen zo snel weer doen of er niks aan de hand is en daar zelfs demonstraties over gaan houden om hun ‘vrijheid’ te bespoedigen door de veiligheidsmaatregelen te gaan veroordelen.

Er hadden dingen misschien, of wel zeker, anders gekund, met al die beschermingsartikelen, die er niet waren en zo, maar ga het maar es regelen, zeg! Voor een heel land met allerlei mensen die ook economische belangen hebben. Het was een overval! Dat allemaal overzien, het is geen peulenschil.

We hadden ook nog eens 75 jaar vrijheid te vieren, weet je nog? Maar een beetje gezond verstand om het met z’n allen tot een goed einde te schoppen en dan niet door dood te gaan, maar te blijven leven is ook iets om te vieren. Vinnik dan…..

…..want eigenlijk had ik er met ingang van vandaag zo bij willen zitten. In deze heerlijke omgeving, die we na een respectabel aantal uren autorijden bereikt zouden hebben. Die uren hebben we er elke keer weer graag voor over. Jammer, maar we jammeren niet, want het is niet anders. Geen vakantie tot nu toe, hoewel…..? Ik weet soms niet meer wat voor dag het is. Heb ik in de vakantie ook en dat is geen leeftijdsverschijnsel. Dacht ik.

Misschien dat we ergens later in het jaar nog kunnen gaan kijken hoe de herfst er daar uitziet. Je weet het niet. Onze Cornwallse ‘huisbazen’ vinden het net zo jammer als wij dat we niet kunnen komen en niet alleen omdat ze inkomsten missen. Het is een rare tijd voor iedereen.

Maar niemand van ons is ziek en dat moeten we maar zo houden met z’n allen. We zien kinderen en kleinkinderen regelmatig, in de tuin en dat is fijn. Die twijfelen ook nog of er iets van hun Griekse vakantie terecht komt. We zien het allemaal wel.

Er schijnen voor thuisgebruik nogal wat opblaasbare zwembaden te worden aangeboden en wellicht ook gekocht. Dat heeft gevolgen voor het waterverbruik. Er zijn mensen die na gebruik het water weggooien en de volgende dag er weer nieuw water in doen. Niet erg zuinig.

Bij een klein kinderbadje kan ik me er nog wát bij voorstellen als er iets in terecht komt, dat de naam badwater niet verdient, maar toch. Ons water uit de kraan is behoorlijk goedkoop eigenlijk, dus het gaat meer om het sociale aspect van het gebruik, toch? Daar hoef je je bij een vakantiezwembad helemaal niet druk om te maken, hè? Dat zit al bij de prijs in.

De tuinen zien er overal stralend uit. De jonge vogeltjes hoor je piepen in de nestjes. Zo dichtbij maak je van alles mee, dat je in andere jaren vaak ontgaat. Dat is ook leuk. Elk nadeel heeft z’n voordeel…..

‘k Heb eens even diep nagedacht over het woord ‘influencer’. Dat lees ik nogal eens. Iemand is een influencer. En verdient daar geld mee, soms nogal veel ook. Het schijnt een veel gebruikt marketingbegrip te zijn.

Artiesten en muzikanten beginnen er zelfs hele carrières mee. Die volg ik wel. Voor hen is You Tube geweldig als start en bij succes onmisbaar. Dat vind ik leuk. Laat ze maar influencen!

Maar soms begint iemand op You Tube video’s te plaatsen, die worden bekeken en beluisterd en als ze een beetje interessant zijn worden ze gevolgd. Ligt aan degeen die ze er op zet natuurlijk, want het gaat ook vaak, ondersteund door Instagramfoto’s, over de dagelijkse bezigheden van de persoon.

Als die ’s morgens een beschuitje eet van een bepaald merk en zegt, dat dat toch wel érg lekkere beschuitjes zijn en hij of zij een interessant aantal ‘volgers’ heeft, dan wil de beschuitjesbakker de You Tuber best wat betalen voor de reclame die hij maakt voor het product. Want dan is ie een influencer. Hopelijk gaan al die volgers spoorslags naar de winkel om die beschuitjes te kopen, denkt ie. Jonge meisjes storten zich via You Tube nogal eens als influencer op de beautysmeersels en aanverwante artikelen. Geven dan meteen maar adviezen, want daar hebben ze dan verstand van, zeggen ze. Ze smeren zelf ook en “Kijk eens hoe mooi ik ben !”

Nou, als ik, als eenvoudige smeerder op leeftijd, in het krantje van Het Kruidvat kijk en dáár al het aantal merken bekijk hoef ik niet naar You Tube voor advies. Ik ben trouwens niet te beïnvloeden, hoor. Nivea tegen de rimpeltjes en de barcode tussen neus en lippen. En dat helpt niet tot redelijk. En die barcode krijg je weg door veel te glimlachen, dat je het maar weet.

Ach, mensen, nu we weinig de deur uit komen en het moeten hebben van de reclamekrantjes die elke week op de mat vallen wordt het inkoopbeleid hier steeds eenvoudiger. We halen wat er nodig is. Gezonde spullen. Wat ik wel weer veel vaker doe: bakken! Cakes waar we een hele week mee doen. Die kopen we dus niet, maar maak ik zelf. ’n Soort coronacake eigenlijk , ja die naam komt door beïnvloeding van buitenaf…..

…..erger ik me niet zo gauw, maar de uitdrukking “het nieuwe normaal” begint me nogal te irriteren. Want het “oude normaal” was al behoorlijk abnormaal zo hier en daar, dus waar heb je het dan over? Wat is normaal? Ik noem de noodzakelijke maatregelen liever tijdelijk en tot nut van iedereen die z’n verstand gebruikt en niet ziek wil worden. En dat dan zolang als het nodig is. Om er achter te komen wat er sowieso allemaal te normaliseren valt!

Ik drink normaal per dag een paar liter bij mekaar aan water, zerofris, koffie, thee. Al dat vocht is goed voor je, zeker als je op leeftijd bent. Allemaal normaliters, mooi hè…..?

‘k Ben nog nooit zo blij geweest dat ik naar de kapper mocht! Doorgaans vind ik zoiets een noodzakelijk kwaad, maar vandaag een regelrechte zegen. Het was namelijk erg lang geleden en dan ga ik er behoorlijk noodlijdend uitzien. Een hoop werk en versterkende middelen nodig om een en ander qua kapsel, dat die naam dan allang niet meer verdient volgens mij, er nog enigszins uit te laten zien.

We maakten altijd al een afspraak, dat kon dus weer en we waren als duo welkom, maar niet meer met z’n drieën zoals voorheen omdat er anders overbevolking dreigde in de kapsalon. Onze zoon moest een uur later. We wonen vlakbij de kapper dus wij wandelden getweeën vanmorgen vroeg derwaarts.

We mochten onze hand ophouden en kregen een beetje ontsmettingsvloeistof en dat hebben we ijverig staan inwrijven. De twee kapsters droegen een mondkapje, maar dat was voor ons niet nodig, hoewel ik er wel twee in m’n tas had, voor het geval dát. Dure dingen, 5 euro per stuk, maar wel met certificaat. Made in China, zag ik. Nou ja, alles op z’n tijd. Made in Holland komt nog wel.

Nou, en daar zaten we dan. Aan Kloris z’n baard mochten ze nog niks doen, dus dat wordt huisvlijt voor mij. Dat heb ik gelukkig al eerder gedaan, want als we dat niet bijhouden gaat ie d’r uitzien als een profeet. Ook leuk, maar bij het tondeusehoofd dat hij sinds vanmorgen weer heeft, past dat niet zo.

Bij mij ging ook de schaar erin, zodat er weer wat van een coupe ontstond na de verplichte wasbeurt, terwijl ik die thuis net zelf had gedaan, maar wat moet dat moet nou eenmaal. Ik was veel te blij met m’n knipbeurt. Ik vroeg mijn knipster hoe of ze het dragen van dat mondkapje vond. “Verschrikkelijk!” zei ze. Ze werken in ploegen, de kapsters, van 8 tot 8.

Toen ik zei, dat ik blij was dat ik nog wist hoe ze d’r uitzag, moest ze erg lachen. Dat hóórde ik, want het was niet te zien. Maar wat moet van de baas, dat moet. Bij de kapper van onze oudste dochter dragen ze geen mondkapjes dus het is overal verschillend geregeld.

Maar we zijn weer toonbaar, hebben gewandeld zonder jas, want het is lekker weer en de nieuwgeplante rozen bloeien. Morgen Hemelvaartsdag met beloofd warm weer. Als we toch al die maanden regenweer hadden gehad! Dan was het dodental meer gestegen, zeker weten. Toch nog iets gunstigs misschien, hoewel boeren het daar niet mee eens zullen zijn…..

‘k Hoorde dat er uit een haven een boot was gestolen. De politie vroeg of eventuele langsvaarders naar ‘m wilden uitkijken. De naam van de boot? De “Noorderzon”. Tja, dan vraag je d’r om natuurlijk…..