We kregen van gemeentewege twee dikke enveloppen toegestuurd. Die waren zwaar doordat er ook het metergrote stemformulier in zat. Als eenvoudige briefpostverstuurder had je daar heel wat porto voor neer moeten tellen. Maar we kregen deze service omdat we per post mogen stemmen voor de Tweede Kamerverkiezingen. We zijn 70 plussers. Wat zeg ik, tachtigplussers zelfs.
We hadden een hele tafel nodig om het biljet uit te vouwen, want ik wilde kloris wel even ál de splinters noemen, die meedoen deze keer. D’r zijn nogal wat nieuwelingen en afscheidingen. Soms hadden we er nog nooit van gehoord, maar dat was gewoon onkunde.
We hadden er een duidelijke gebruiksaanwijzing bij gekregen, want met al die bejaarden weet je het maar nooit, hè? Al die verschillende enveloppen en je moet je handtekening zetten. Hoefde bij het stembureau nooit. Nou ja, het is deze oudjes gelukt. We hebben onze stem uitgebracht.
En nou kun je de envelop gewoon in de brievenbus kieperen, maar wij willen de onze liever bij een inleverpunt kwijt. Daar zijn er drie van. Het stadhuis, de gemeentewerf Noord en de gemeentewerf Zuid. Bij de twee laatste staat (drive through). Als je niet weet wat dat betekent gooi je ‘m maar op z’n Hollands in de brievenbus. De gemeentewerf Zuid is op de Aruba, vlak bij de stort. Voor ons is de Sleutelbloemstraat in Noord het dichtstbij.
We missen dus ons wandelingetje naar de “stemschool”, waar elke keer dezelfde mensen zitten, die ons nog kennen van de vorige keren en het geen bezwaar vinden dat we samen in hetzelfde stemhokje kruipen. Ach, hebben we dit keer ons stemgedrag eens aangepast aan de omstandigheden. Dat het sowieso doorgaat allemaal is eigenlijk wel mooi.
Ik zag Mark Rutte bij “De Vooravond”. En ook foto’s en filmpjes geprojecteerd van jaren terug waar hij op en in staat. Je veroudert wel, hoor, in de politiek. (Ook zonder politiek, maar wij worden niet zo vaak vereeuwigd gelukkig.) Hij vertelde, nadat ie behoorlijk pittig bevraagd was door de presentatoren, dat hij, als het allemaal niet zou verlopen zoals ie gedacht had als partijleider/premier, een niet makkelijke combinatie met al die persmomenten er ook nog es bij, graag het onderwijs in zou gaan.
Gevraagd naar zijn favoriete boek gaf hij een lesje geschiedenis weg over ’n boek over Lyndon B.Johnson, waaruit, wat mij betreft, bleek wat een geweldige docent hij is, want hij geeft al parttime les, en zou zijn. Er werd echt geluisterd! Geschiedenis is zijn passie, dat hij ging studeren in plaats van pianist te worden. Waar hij naar hij zei geen talent genoeg voor had. Maar nu eerst de verkiezingen maar eens.
Al die podiums waar die partijleiders zitten, tja, daar komen de kleintjes niet aan toe. Mevrouw Ploumen schaft wat mooie jurken aan en die zie je dus ook nogal eens. Ik wens haar succes, maar voor het eerst ben ik afgedwaald met excuus aan mijn ouders. Voor alles is een tijd…..om keuzes te maken bijvoorbeeld! Te stemmen dus…..