Vergrootglas……

Vanmorgen had ik een afspraak met onze huisarts. Ik belde van de week de assistente om herhaalrecepten voor mijn medicijnverzameling te bekomen en toen zei ze, dat het wel al erg lang geleden was dat de dokter himself mij had gezien. Nou, dat klopt wel, want ik had ‘m niks te melden. De bloeddrukmeting, die driemaandelijks moet gebeuren doet de assistente altijd, want met dergelijke peanuts kan de dokter zich niet meer bezighouden. Die heeft wel wat anders te doen. Maar zijn assistente zei nu toch dat het tijd werd om weer es bij te praten. Dat vind ik best. Ik heb niks te vertellen, maar hij misschien wel.

Toen ik vanmorgen dus kwam opdraven hoorde ik dat de dokter ziek was. Hij is ook een mens dus dat kan maar zo. Trouwens, wat zou een dokter niet allemaal kunnen oplopen, zeg, met al die zieke mensen. Maar ik kwam niet voor niks, want F. wilde mijn bloeddruk wel even meten. Zoals vanouds. We kennen elkaar al 25 jaar. Maar de dokter zit met zijn praktijk sinds 1 mei in een groot ‘gezondheidscentrum’, samen met verloskundigen, fysiotherapeuten, diëtisten, apotheek en nog andere huisartsen ook. De assistente van onze dokter vertelde dat ze heel erg moest wennen aan al dat grootschalige. Het is wel een schitterend gebouw, hoor, en het is natuurlijk handig dat je van de wieg tot het graf, zal ik maar zeggen, op één adres terecht kan. Maar het is allemaal wit en grijs, plastic stoelen en glas, véél glas. Betaald parkeren voor de deur en nummertjes in de wachtkamer.

Maar het bloeddruk meten ging gewoon gezellig, want de mensen zijn niet veranderd en daar moet je het toch van hebben. Ze zitten knap te koop in hun glazen hok met schuiframen voor de loketten en dat was wennen. Maar die nieuwe computers waren lekker snel en dat vond F. wel prima. Mijn bloeddruk was dat ook gelukkig. Volgende week heb ik een nieuwe afspraak met de dokter. Als ie zichzelf weer beter heeft gemaakt…….


Over en uit……

Onze zoon heeft vanmorgen de oranje vlaggetjes er af gehaald, want ‘schade, alles ist vorbei’. Het is misschien gek, maar ik vind het helemaal geen schade. En dan heb ik het natuurlijk niet over de oranjegekleurde schade die de economie heeft opgelopen, maar die gok heeft men zelf genomen. Zou je je daartegen eigenlijk kunnen verzekeren als bedrijf?

Mijn dochters, die hun huis aardig hadden getooid met oranje spullen, hebben alles in zakken en dozen naar zolder gebracht. ‘Tot over twee jaar’, twitterde er een. De optimist. Die grafstemming op tv mag wel snel verdwijnen. Er zijn wel ergere dingen om over te treuren. Vind ik dan.

En dan moeten ze Johan Derksen maar bondscoach maken, want die weet als enige hoe het allemaal precies gekomen is, de betweter. Gôh, wat begin ik een hekel te krijgen aan die man, zeg! Nou ja, gelukkig hoeven we niet meer naar ‘m te kijken, want ‘om aan te gluren’, zoals ze dat in voetbaljargon zeggen, was ie toch al niet.

Natuurlijk zijn er gedurende het toernooi best nog wel een paar goeie wedstrijden om te volgen. Gewoon omdat er leuk gespeeld wordt. Maar in Nederland staat het hele volk weer in de basis en daar hebben we geen bondscoach voor nodig. Mooi zo……….


Schade…..

‘k Heb eigenlijk helemaal geen zin om het onderwerp voetbal ter sprake te brengen, hoewel ik natuurlijk wel even moet vertellen dat ik, toen het eerste Duitse doelpunt gevallen was, naar boven ben gegaan om even wat anders te doen. Ik kon er echt niet meer tegen en voelde dat e.e.a. niet goed was voor mijn gezondheid en mijn stemming in het bijzonder. En dan moet je je gewoon even verwijderen tot nut van het algemeen.

Het gepraat achteraf is zo mogelijk nog erger. Maar de oranje tompoezen even later waren best lekker en ach, de oranje vlaggetjes mogen ook nog wel even blijven hangen. We hebben tenslotte nog één kansje. Moeten die Portugezen wel meewerken natuurlijk. Gelukkig bakt die arrogante Ronaldo er ook niet veel van dus dat scheelt. Wie weet. Het zou wel typisch Van Marwijks zijn om weer te zwijnen. Daar kun je een kampioenschap heel dicht mee benaderen. En we moeten positief blijven, zegt iedereen. Het is nu trouwens wel lekker rustig overal, geen opwinding en zo. Dat is ook ‘ hárt’stikke goed voor je gezondheid, hoor………


Oranjerie…..

‘k Heb een hele grote bos oranje gerbera’s gekocht en er zijn oranje vlaggetjes opgehangen in onze achtertuin. En we vallen eigenlijk nog ’n beetje uit de toon ook, want we zijn de enigen van ons blokje huizen die zich wagen aan uiterlijk vertoon wat betreft het EK.

Die oranje bloemen had ik misschien anders ook wel gekocht, want ik hou wel van de kleur en oranje tompoezen heb ik ook, maar ja, dat doe ik ook met Koninginnedag. Dus helemaal zuiver op de voetbalgraat ben ik niet. En anders hadden die vlaggetjes natuurlijk ook wel opzichtig aan de vóórkant van het huis gehangen, nietwaar? Maar het staat wel gezellig en we hebben wat fanatiekelingen in de familie. Ook figuren die zéggen dat ze er geen moer aan vinden, maar ondertussen….

Alleen wil ik er hier een beetje bestendig mooi weer bij! Die stomme buien, al die wind en gistermiddag zelfs onweer. Dat hoort niet. En de voetballers hebben ’t juist heel warm, zegt de weerman. Nou ja, eerst maar eens kijken wat het wordt vanavond. Het bier staat koud en met de hapjes komt ’t ook helemaal voor elkaar.

Die plastic vlaggetjes buiten maken veel lawaai. De tuinvogels trekken zich daar trouwens niet veel van aan. We waren eigenlijk wel bang dat ze van slag zouden raken door al dat gewapper en ons zouden mijden. Maar nee, hoor, die zijn ook voor Oranje………


Prioriteiten…….

Vanmiddag was ik er getuige van dat een mevrouw bij de servicebalie van de supermarkt, waar ik stond omdat je er ook je bloemen moet afrekenen, geld tekort kwam om haar sigaretten te betalen. Ze telde al haar muntgeld uit op de toonbank, maar ze kwam niet aan het bedrag dat ze nodig had om haar verslaving te bekostigen.

Omdat ze de boel nogal stond op te houden kwamen er steeds meer mensen bij en ging ze uitleggen hoe ze in deze penibele situatie terecht was gekomen. Haar man was met vrienden vertrokken naar Polen of de Oekraïne, dat kwam er niet helemaal uit, maar het wás het EK in ieder geval, en had haar pinpas in z’n zak. Had haar dus zonder geld achtergelaten.

Ze had wel wat boodschappen kunnen doen, maar die sigaretten konden er dus niet meer af. Ze vroeg de medewerkster of ze wat van die boodschappen terug kon geven en omdat klantvriendelijkheid bij de C1000 hoog in het vaandel staat mocht dat. Ze begon haar spullen uit te stallen. Nou, de Blue Band kon wel terug en de flessen Cola konden ook wel gemist worden. Nee, haar sigaretten niet natuurlijk…….


Spelletje…….

Waar moet je een weblog mee in stand houden als het hoogtepunt van je dag is dat je naar de kapper bent geweest. Moet ook gebeuren, weet ik wel, maar het is, ondanks dat het vandaag dan een pietsie droger is, koud en géén lente. En dat is niet echt leuk.

En oh ja, d’r is natuurlijk een EK voetbal. Met al die elkaar beconcurrerende prietpraatprogramma’s eromheen. Met Johan Derksen in de hitparade en als zandsculptuur in Scheveningen. Erger moet het vooral met die man toch niet worden, zeg.

Ik wacht op de wedstrijden. Met serieus commentaar. En dan zullen we wel eens zien hoever die oranjehemden komen. Moeten ze mekaar natuurlijk niet in de weg lopen, maar dat moet de bondscoach regelen en die had koorts, zei hij. Ja, verhip, dat hebben d’r wel meer: voetbalkoorts. Niks bijzonders. Het lijkt me trouwens een hele klus, bondscoach zijn. Met al die egootjes.

Voorlopig zie je op de televisie continu ouwe meuk van uit de tijd dat voetbal leuker was. Hoewel ook in zwart-wit er al geduvel was, hoor. Ik hoorde Bob Spaak tenminste heel vaderlijk zeggen: “Jongens, jongens! Dat kán toch niet! Wat een afschuwelijke vertoning, zeg!” toen Coen Moulijn een akkefietje had met een tegenstander. Maar toen was zoiets nog wel iets bijzonders.

Nou, hopelijk blijven ze allemaal heel tijdens het toernooi. Dat moet, want anders wordt de penningmeester van hun club boos. En het is toch maar een spelletje…….


Juichen of piepen…..

Al die supers met hun acties om maar klanten ( via hun kroost) te binden aan hun winkel! Alsof je zomaar van winkel zou veranderen om die EK-frutsels te krijgen bij je vijftien euro aan boodschappen. Want die moet je tenminste besteden, ja kom zeg, voor niks gaat de zon op! Dus juichbandjes (wie verzint zo’n naam?), geluksvogels, zelfs elftalvogels, voetbalplaatjes en misschien is d’r nog wel meer aan onzin.

Van de week hoorde ik een man bij de uitgang van de C1000 tegen een jongetje, dat graag zijn geluksvogels wou hebben, zeggen: “Nee knul, ik ben zelf de geluksvogel, want ik heb ze niet!” Omdat je die krengen nog kunt laten piepen ook, riep een moeder gisteren tegen haar zoon: “Hou d’r mee op! Ik word gèk van die dingen”. Toen ik zei, dat dat bekend klonk, want ik had mijn dochter met ietwat verhoogd stemgeluid ook al zoiets horen verzoeken, reageerde ze met: “Ja, een léuke actie, hè?” En het gezicht dat ze daarbij trok sprak boekdelen.

En het EK moet nog beginnen! Bij die juichbandjes moet je het geluid tenminste nog zelf voortbrengen. Als er wat te juichen vált tenminste. Maar kom, laten we niet piepen op voorhand. Eerst maar es kijken wat ze vanavond doen, de jongens met de fraaie rugnummers……..


Gras…….

Deze morgen deden we iets, dat we al een hele poos niet meer hebben gedaan: in het gras zitten van een park. Niet, zoals bejaarden horen te doen, netjes op een bankje. Dat kón trouwens niet eens, want die waren allemaal bezet. Door scholieren, moeders met kindjes en de andere bejaarden, die niet onze soepelheid hebben om zich neer te vleien in het gras. We waren in het Oranjepark. Niet het grootste, maar waarschijnlijk wel het oudste park van Apeldoorn. Want er staan oeroude bomen en het heeft iets sjieks, dit park. Dat komt ook door de villa’s die er omheen staan, de mooie fontein en de muziektent.

Dát we er zaten kwam door de dubbelfunctie van onze auto. Wij moesten naar de hoorwinkel en onze zoon naar de mondhygiënist en onze afspraken waren zo’n beetje rond dezelfde tijd. Hij heeft ons gedropt en na ons bezoek zijn wij de stad doorgelopen, hebben even ergens koffie gedronken en zijn toen dus neergestreken op dat Oranjeparkgras. Dat had wel wat ludieks, want er was heel wat te zien en te vertellen.

Jonge moeders lieten hun babykindjes met hun blote pootjes over het gras de pasjes oefenen voor als ze écht zouden kunnen lopen, je zag de leerlingen van de naburige middelbare scholen nog even wat doornemen voor het volgende lesuur (was er gisteravond misschien niet meer van gekomen!), de opa’s troffen elkaar bij hun dagelijkse fietsrondje, voordat ze weer op huis aan gingen voor de koffie, want moeder de vrouw zou nou toch wel klaar zijn met de afstofferij. ( Ik verzin er misschien van alles bij, hoor, maar dat is wat ik er van maak.)

Onderwijl liet de fontein zien en horen welke spuitvariaties hij allemaal in huis had, terwijl de zon z’n best deed het water te laten schitteren. Wat is het toch heerlijk, dat mooie weer! En dan hebben we sinds vandaag ook nog eens ’n leuke nieuwe burgemeester. Wat wil een Apeldoornse nog meer? Dat haar kloris d’r een beetje elegant overeind helpt van dat gras, alsjeblieft……..


Het woord……

Mijn kloris beluistert vaak via z’n koptelefoon een nieuwsprogramma, dat speciaal bedoeld is voor blinden en slechtzienden. Zo blijft ie op de hoogte van wat er zoal leeft binnen de wereld van de blindgangers.

Vanavond hoorden we ‘m ineens in de lach schieten, want een reporter deed verslag vanuit de christelijke blindenbibliotheek waar ze als nieuwe aanwinst de héle bijbel hadden laten inspreken. “Dat moet een heidens werk geweest zijn”, zei de verslaggever, “maar dat mag u natuurlijk zo niet zeggen…….!”


Bekwaam of onbekwaam, that’s the question…….

Even ’n onderwerpje dat mij zeer aangaat. De minister van Infrastructuur en Milieu, Melanie Schulz van Haegen, wil de rijbewijskeuring voor ouderen boven de zeventig afschaffen. En ik heb nèt ’n brief van de RDW ontvangen, die mij erop attent maakt dat op 29 oktober a.s. mijn rijbewijs verloopt en dat ik om dat te voorkomen de nodige stappen moet gaan nemen om op tijd te zijn. En wel direct. Omdat het verwerken van alle gegevens, die verzameld moeten worden rond mijn persoon, wel vier maanden kan duren. Nou, ik wil ze natuurlijk niet opjagen bij de RDW, stel je voor.

Maar hoe ik over de keuring die daaraan vooraf gaat denk? Die vind ik niet verkeerd. Ik rijd natuurlijk nog uitstekend, wat dacht je, maar wel het liefst waar ik zo’n beetje bekend ben en de gemene hoeken en gaten ken en bang voor parkeergarages ben ik ook niet, maar ik laat verder de zaak nogal eens over aan de jongere garde. We waren een paar weken geleden bijvoorbeeld in Amsterdam. Ik ben er geboren, heb er tot bijna m’n twintigste gewoond, ben er uitgebreid naar school geweest, heb er gewerkt en het is een mooie stad, maar niet meer voor mij in combinatie met een autostuur. En Engeland, waar we met vakantie naar toe gaan, is qua verkeer niks voor mij met dat linkse gedoe, dat overzie ik niet snel genoeg. Van zulke onvolkomenheden in mijn rijgedrag ben ik mij bewust en hou er rekening mee. Maar verder ben ik nog zeer ambulant en nuttig, al is het maar om de Bob te zijn, en ik vind autorijden ook leuk.

Het zou met die rijbewijsverlenging voor de ouderen trouwens wel ’n beetje goedkoper mogen. Het loopt nogal op. Ten eerste moet je naar de gemeente om een Eigen Verklaring-formulier te halen. Dat houdt in dat de ambtenaar een laatje opentrekt, dat papier eruit haalt, voor je op de balie legt en zegt: “Dat is dan negentien euro vijftig!” (Dat was het vijf jaar geleden dus). Op dat formulier moet je invullen, naar waarheid, of je iets en zo ja wat je mankeert. Dat verklaar je dus zelf. De arts, die je keurt, voegt daaraan dan toe wat hij daarvan denkt. Hij test je ogen, wat natuurlijk nuttig is, meet je bloeddruk, je moet een ochtendplasje meebrengen dat ter plekke wordt nagekeken en hij vraagt naar medicijnen en of je de laatste tijd nog voor pampus hebt gelegen of zo. Voor dit alles ben je dan ook gemiddeld zo’n vier, vijf tientjes kwijt. En dan nog de kosten van het verlengen natuurlijk.

Als dat allemaal heeft plaats gevonden wordt alles opgestuurd en dan moet je dus afwachten of je weer wordt goedgekeurd om deel te nemen aan het dagelijks verkeer. Dat is spannend. Handenwringend en biddend moet je dan al die maanden door die dat duurt, daar in Veendam. Nou, ik ga me maar weer storten in de procedure. Wish me luck…….