Wat zegt het nou precies over de kwaliteit van een voetbaltoernooi als de winnaars van wedstrijden steeds moeten worden vastgesteld door strafschoppen? Ik heb echt niet zoveel verstand van voetballen, maar zou het niet een hoop tijd, geld, moeite en frustratie schelen als ze ’n wedstrijd daarmee zouden beginnen……?

Amsterdam moet zich eigenlijk wel schamen, vind ik. Majoor Bosshardt was een onderdeel van de Amsterdamse binnenstad, maar even ’n steegje naar haar noemen is er niet bij. Moeten ze helemaal in Amstelveen met ’n brug aan de gang, zodat ze nog ’n béétje de eer krijgt die haar toekomt.

Ik heb verder niks met godsdienst of zo, maar de majoor vond ik nou zo’n mens, die haar overtuiging ook daadwerkelijk in praktijk bracht. Zoveel van haar soort zijn er niet. Er zijn wel straten vernoemd naar mensen bij wie je dat idee niet hebt.

Ze is trouwens altijd ‘de majoor’ blijven heten, terwijl ze allang een hogere rang had in het Leger. Ze is nu dus al vijf jaar bevorderd tot de heerlijkheid, ook niet slecht. Maar dat met die steeg- of straatvernoeming, áls ze er überhaupt nog iets van meekrijgt daarboven, het zal haar geen móer kunnen schelen, denk ik………

Het was gisteren perfect weer om naar een boekenfestijn te gaan. Dat ‘festijn’ was er al vanaf donderdag en deze zondag was de laatste dag. Mijn jongste dochter en ik dachten wel, dat het mede door het weer erg druk zou zijn. Dat was ook wel ’n beetje zo, maar als de mensen in de grote Americahal binnen zijn, lost dat zich vanzelf op.

Een hal vol met boeken én met boekenliefhebbers, want die zijn er nog volop. Ook veel kinderen en dat is leuk, want dat worden waarschijnlijk ook lezers. Het boek zal niet echt verdwijnen. Ik sprak met mijn dochter af, dat we ieder onze eigen gang zouden gaan en elkaar wel weer ergens zouden treffen. Ja, kom zeg, dit is Apeldoorn, hè! Geen RAI of zo. Mijn dochter kwam zelfs veel bekenden tegen.

Ik had niet het plan veel aan te schaffen, want we gaan ook nog met vakantie en zo, maar hoe ze het doen, die boeken? Ze grijnzen je aan en zeggen: “Kóóp mij! Ik ben interessant!”. Nou, en daar gá je. Je krijgt bij de ingang ook heel slim een trolley op wieltjes mee en daar kan aardig wat in. Dus mijn bezuinigingsplan bleek ijdel.

Maar wat is dat grasduinen toch leuk, zeg! Alles was ingedeeld in rubrieken dus je kon overslaan wat je niet aansprak, maar evengoed ben je zo maar een paar uur verder. Overal lezende mensen, bellende mensen om te overleggen of iemand dat boek al zou hebben, een oudere meneer was als een kind zo blij, dat hij “Terug naar Ogestgeest” van Jan Wolkers had gevonden. Een boze mevrouw (moest ik wel om lachen, hoor!) omdat ze Dan Brown’s Da Vinci Code zag liggen voor 6 euro 95 en er destijds véél meer voor had betaald. Ze hield er maar niet over op tegen haar vriendin. Bij de Engelstalige boeken was het lekker rustig, bij de afdeling ‘culinair’ hartstikke druk. Er wordt heel wat afgekookt ondanks de bezuinigingen! En gezónd natuurlijk!

Er waren maar liefst negen kassa’s. D’r was op gerekend, zal ik maar zeggen. En toen was het sjouwen geblazen, want onze buit woog meer dan een computerstickje waar 80 boeken op kunnen. Maar toen we naar de auto liepen was het net vijf minuten droog. Je moet de kleine meevallers in het leven kunnen waarderen. Net als mooie boeken, échte boeken……

De rijbewijskeuring voor ouden van dagen zit er weer op. Daarvoor was ik vanmorgen bij Zorgsaam. Op zaterdag en nog vroeg in de ochtend ook. Hopelijk kom ik nu ook nog door de ‘screening’ van het CBR, want daar moet ik nog even op wachten. Mijn rijbewijs verloopt pas eind oktober, maar ze doen er in Rijswijk nogal lang over om iemand uitsluitsel te geven over het feit of ie geschikt is om deel te nemen aan het dagelijkse verkeer.

Ze was erg aardig, hoor, die ook op zaterdag werkende keuringsarts van Zorgsaam. Maar weet je, je voelt je ’n beetje gehandicapt eigenlijk, nog recht van lijf en leden, nog helder van geest, alleen een dagje ouder. Dat is je enige euvel. Maar ja, dat ben ik. Ze komen nog genoeg krukken tegen, die nog willen rijden, terwijl ze dat beter niet meer kunnen doen. Die dokter zei het zelf. Dus ik zeur over die keuring, maar dat meen ik niet echt, hoor……

‘k Ga even verslag doen van een heel leuke en bijzondere avond! Onze oudste kleinzoon verlaat namelijk zijn basisschool om die te verruilen voor een middelbare school. Een hele verandering. De keuze van die school is uitgebreid aan de orde geweest. Er zijn heel wat ‘open dagen’ bezocht en uiteindelijk kwam hij uit bij de KSG in Apeldoorn, waar hij het tweetalig onderwijs gaat volgen.

Zijn klas heeft om afscheid te nemen van de school waar ze zoveel jaren, naar ik aanneem overwegend met veel plezier, hebben doorgebracht een musical ingestudeerd, “Hospitaal Abnormaal”. De titel voorspelt al veel humor en dat was ook zo. Er is veel gelachen. Het was een project waar niet alleen voor de kinderen, maar ook voor het onderwijzend personeel en de ouders, die meehielpen, ontzettend veel werk in heeft gezeten. Maar het resultaat wás er dan ook naar. Wat een spetterende show! Tweeëndertig rasartiesten!

Hoewel mijn kleinzoon natuurlijk wel wat foutjes kon noemen, had de enthousiaste zaal, die gevuld was met ouders, opa’s, oma’s, broertjes en zusjes daar, gezien de staande ovatie, niks van gemerkt. Het zag er allemaal professioneel uit, hoor! Compleet met sponsoring door de plaatselijke middenstand. Een dorp is leuk! We hebben genoten.

Er was een loterij ten bate van de schoolkas en vind ik, als klap op de vuurpijl een heel mooi lied, dat werd gezongen door een moeder samen met ’n ook afscheid nemende leerlinge van groep 8. Prachtige stemmen allebei. Het ging over de slapeloze nacht die beiden hadden de dag voordat het meisje voor het eerst naar de middelbare school zou gaan. De moeder zong over de zorgen die ze zich maakte omdat haar kind naar de “stad” moest, op de fiets nog wel en dan langs allemaal van die gevaarlijke wegen en het meisje zong over haar nieuwe school, het nieuwe leven dat ze samen met haar vriendinnetjes tegemoet ging en hoe benieuwd ze daar naar was. Het was zeer aansprekend en bijna niemand hield het droog. De tissue-business deed goede zaken.

Zoals gezegd: een hele bijzondere avond, die met name de klas van 2012 zich z’n hele leven zal herinneren. En wij ook…….

Sombermans Maarten van Rossem zat gisteravond bij VI Oranje. Er was een kijker, die naar het programma sms-te: “Meneer Van Rossem, hoe kunt u zich zo verlagen door bij dit programma te gaan zitten?” Ik kon me zo’n reactie helemaal voorstellen. Vond ’t trouwens wel sportief van Genee, dat hij het mailtje voorlas. Maar ik had Van Rossem ook hoger ingeschat eigenlijk. Hij moet voor dit verschijnen behoorlijk betaald krijgen, dat kan niet anders.

Hij kan heel geestig uit de hoek komen, hoor, zoals ie op dat slome onderkoelde toontje, dat natuurlijk zijn handelsmerk is, veel zaken in de voetbalwereld relativeert en trefzeker te kijk zet. Dat kan ik zeer waarderen. Hans Kraay bleef trouwens wel ijzerenheinig “u” zeggen en ik vind dat ‘m dat siert. Maar Gijp had ’t niet echt naar z’n zin had ik ’t idee. In principe was er iemand leuker dan hij en dat steekt. Derksen zweeft er tussenin. Wil wel graag vriendjes zijn met de wetenschap, maar moet ook de lezers van z’n blad te vriend houden. Dat vind ik wel leuk om naar te kijken, die mannetjes van hoog, middelmatig en laag niveau. En zo bedien je een heel volk.

Nee, vrouwen zitten nooit aan tafel. Ja, Barbara Barend ’n keer, geloof ik, maar die is toevallig vrouw doordat ze ’n keer barend is geweest. Dus dat telt misschien niet. Verder zijn de vrouwen in dat programma alleen maar bedoeld om rond te lopen in belachelijke rokjes, met bier en bitterballen…….

We kregen een rekening van de instelling die voor onze tandarts z’n rekeningen verzorgt. Voor de “periodieke controle”. Dat is per persoon 22 euro. Dat bedrag moeten we nu zelf terugvragen van de zorgverzekeraar. Alle bedragen onder de 45 euro worden niet meer rechtstreeks verrekend, die moet je zelf declareren.

Als je dus je gebit zodanig verzorgt dat er geen grote, duurdere ingrepen nodig zijn, die de zorgverzekeraar voor ’n hogere vergoeding zouden stellen, word je gestraft met extra administratieve handelingen.

En nou heb ik zomaar het stille vermoeden, dat er nogal wat mensen zullen zijn, die denken: “O verrek ja, dat moet ik nog declareren, nou ja, komt wel” en het dan laten zitten. Of het gewoon vergeten nu er zoveel automatisch gaat: rekening onder in de la, dat kan ook. Dat is dan kassa voor die verzekeraar. Zo kun je ook geld verdienen…….

Vanmorgen had ik een afspraak met onze huisarts. Ik belde van de week de assistente om herhaalrecepten voor mijn medicijnverzameling te bekomen en toen zei ze, dat het wel al erg lang geleden was dat de dokter himself mij had gezien. Nou, dat klopt wel, want ik had ‘m niks te melden. De bloeddrukmeting, die driemaandelijks moet gebeuren doet de assistente altijd, want met dergelijke peanuts kan de dokter zich niet meer bezighouden. Die heeft wel wat anders te doen. Maar zijn assistente zei nu toch dat het tijd werd om weer es bij te praten. Dat vind ik best. Ik heb niks te vertellen, maar hij misschien wel.

Toen ik vanmorgen dus kwam opdraven hoorde ik dat de dokter ziek was. Hij is ook een mens dus dat kan maar zo. Trouwens, wat zou een dokter niet allemaal kunnen oplopen, zeg, met al die zieke mensen. Maar ik kwam niet voor niks, want F. wilde mijn bloeddruk wel even meten. Zoals vanouds. We kennen elkaar al 25 jaar. Maar de dokter zit met zijn praktijk sinds 1 mei in een groot ‘gezondheidscentrum’, samen met verloskundigen, fysiotherapeuten, diëtisten, apotheek en nog andere huisartsen ook. De assistente van onze dokter vertelde dat ze heel erg moest wennen aan al dat grootschalige. Het is wel een schitterend gebouw, hoor, en het is natuurlijk handig dat je van de wieg tot het graf, zal ik maar zeggen, op één adres terecht kan. Maar het is allemaal wit en grijs, plastic stoelen en glas, véél glas. Betaald parkeren voor de deur en nummertjes in de wachtkamer.

Maar het bloeddruk meten ging gewoon gezellig, want de mensen zijn niet veranderd en daar moet je het toch van hebben. Ze zitten knap te koop in hun glazen hok met schuiframen voor de loketten en dat was wennen. Maar die nieuwe computers waren lekker snel en dat vond F. wel prima. Mijn bloeddruk was dat ook gelukkig. Volgende week heb ik een nieuwe afspraak met de dokter. Als ie zichzelf weer beter heeft gemaakt…….

Onze zoon heeft vanmorgen de oranje vlaggetjes er af gehaald, want ‘schade, alles ist vorbei’. Het is misschien gek, maar ik vind het helemaal geen schade. En dan heb ik het natuurlijk niet over de oranjegekleurde schade die de economie heeft opgelopen, maar die gok heeft men zelf genomen. Zou je je daartegen eigenlijk kunnen verzekeren als bedrijf?

Mijn dochters, die hun huis aardig hadden getooid met oranje spullen, hebben alles in zakken en dozen naar zolder gebracht. ‘Tot over twee jaar’, twitterde er een. De optimist. Die grafstemming op tv mag wel snel verdwijnen. Er zijn wel ergere dingen om over te treuren. Vind ik dan.

En dan moeten ze Johan Derksen maar bondscoach maken, want die weet als enige hoe het allemaal precies gekomen is, de betweter. Gôh, wat begin ik een hekel te krijgen aan die man, zeg! Nou ja, gelukkig hoeven we niet meer naar ‘m te kijken, want ‘om aan te gluren’, zoals ze dat in voetbaljargon zeggen, was ie toch al niet.

Natuurlijk zijn er gedurende het toernooi best nog wel een paar goeie wedstrijden om te volgen. Gewoon omdat er leuk gespeeld wordt. Maar in Nederland staat het hele volk weer in de basis en daar hebben we geen bondscoach voor nodig. Mooi zo……….

‘k Heb eigenlijk helemaal geen zin om het onderwerp voetbal ter sprake te brengen, hoewel ik natuurlijk wel even moet vertellen dat ik, toen het eerste Duitse doelpunt gevallen was, naar boven ben gegaan om even wat anders te doen. Ik kon er echt niet meer tegen en voelde dat e.e.a. niet goed was voor mijn gezondheid en mijn stemming in het bijzonder. En dan moet je je gewoon even verwijderen tot nut van het algemeen.

Het gepraat achteraf is zo mogelijk nog erger. Maar de oranje tompoezen even later waren best lekker en ach, de oranje vlaggetjes mogen ook nog wel even blijven hangen. We hebben tenslotte nog één kansje. Moeten die Portugezen wel meewerken natuurlijk. Gelukkig bakt die arrogante Ronaldo er ook niet veel van dus dat scheelt. Wie weet. Het zou wel typisch Van Marwijks zijn om weer te zwijnen. Daar kun je een kampioenschap heel dicht mee benaderen. En we moeten positief blijven, zegt iedereen. Het is nu trouwens wel lekker rustig overal, geen opwinding en zo. Dat is ook ‘ hárt’stikke goed voor je gezondheid, hoor………